Elke dag valt er wel iets te beleven in Merksplas. Vandaag pompten er vier Mexicanen hun ziel uit hun lijf in Brasserie De Mart. Rockabilly heette (weer) het genre, maar Eddie Wolfman, Danny Pichon, Ace en Tommy The Cat schonken er ons hun warme, opwindende en vrij originele versie van.
Als je onze agenda niet volgt, weet je soms niet wacht je ’s avonds te wachten staat op de Markt. De bib is nog net open om zeven uur, en de eerste muzikanten van de fanfare komen voor hun wekelijkse repetitie langsgefietst.
De voorbije maanden stonden er bij de Rik al heel wat exotische groepjes. Vetkuiven vaak, leren jekkers, de smeerdoek in de achterzak, en van allerlei origine: Italiaans, Zuid-Frans, Mexicaans… Meestal zaten we er met een twintigtal mensen van te genieten. Want eerlijk en oprecht: na drie nummers had elk groepje je ingepakt met hun charme en hun kunnen.
Verbazend genoeg zat het café vandaag zo goed als vol. Een heel divers publiek, maar daar draait het natuurlijk niet om. Wat er telt, is wat er zich in het hoekje afspeelt. En nu stonden daar Eddie Y Los Grasosos.
Eddie Wolfman kweet zich als kopman van de band excellent van zijn taak. Hij dartelde spelenderwijs met de clichés van het genre: hij legde zijn kuif veelvuldig goed, schudde verdacht sensueel met zijn heupen en kon huilen als de eenzame wolf die we allemaal in ons schuilhouden.
Tommy the Cat speelde retestrak op de drums en dreef waanzinnige ritmes door de show. Ace haalde fysiek de strafste acrobatieën uit op zijn bas, maar schitterde bovenal door de baslijnen die hij onder de liedjes stak.
We waren vooral ook erg gecharmeerd door het gitaarspel van Danny Pichon. Die haalde subtiel, maar altijd overduidelijk uit met een heerlijk gelaagde klank, die (van hieruit) wat deed denken aan David Lindley of Ry Cooder. Bedwelmend en trefzeker, persoonlijk en fascinerend.
Er zat veel humor in de show, en veel Mexicaans vuur. Veel eigen werk, maar ook La Bamba, Hound Dog en enkele andere klassiekers passeerden de revue. Af en toe ging er een schok van herkenning door het publiek, maar iedereen zat vooral heel de tijd gefascineerd te genieten van het exotische viertal.
