Beter dan Elvis: Het verval van een vetkuif

Woensdagavond stond Kurt Vervloet op de planken in de Plantentuin.

Kurt Vervloet maakte met ‘Beter dan Elvis’ een wervelende vertelling over het leven en de liefde. De kermis, de frituur, seks, drank, drugs & rock-‘n-roll en Elvis spelen er allemaal een grote rol in.

Het hoofdpersonage “kwam van ver: Ik was geboren aan de verkeerde kant van de vaart, in een koud nest. Koud in de keuken, koud in de slaapkamer. Het was alleen maar warm in de living, als de stoof brandde.”

Hij is zes, en Elvis wordt zijn vriend. “Elvis en ik, we hebben allebei dezelfde blauwe ogen. We horen allebei nergens bij, maar we hebben elkaar. Hij is altijd bij mij als mijn ouders discussiëren over het leven, en dat doen ze zowat elke dag.” En Vervloet geeft een tragikomische versie ten beste van een ruziescène uit het Kempense huwelijksleven.

De delicatesse uit de Fritshop

De kermis is zijn uitweg, de rappe rups de uitdaging. En drank: “Altijd op zoek naar vloeibare verlossing, en verlossing van mijn eigen vloeibaarheden.” Hij wordt 26, en hij heeft Elvis niet langer nodig – want hij is zelf de koning van de kermis geworden. En dolverliefd op het meisje dat helpt in de Fritshop bij Danny en Birgit, “de plek die, net als de Kolonie, in Merksplas legendarisch is.” Hij verteert er gaandeweg de hele menukaart. “Het was de tijd toen de Bicky Burger nog een delicatesse was.” Gebiologeerd ontleedt hij al haar doen en laten aan de andere kant van de besteltoog, en Vervloet somt die bewegingen subliem en passioneel op. Maar: “Ik ben 26 en ik kan mijn hart niet laten spreken.”

Hij raakt uitgerangeerd. De kermis is weg, en hij blijft achter in een krot ‘in een stad aan het einde van de spoorweg’, samen met twee andere verschoppelingen. Het gaat van kwaad naar erger.

Wat later is Elvis dood, en hij blijft over. Met alle begrip voor Elvis, want “hij was in alles de eerste, maar hij had geen handleiding.” Alleen maar een foute impresario die uit was op geld, en de druk op Elvis steeds maar opvoerde.

Opstaan na de val

In de laatste scène is hij 46, en op zoek naar zijn eigen leven. “Er zijn maar weinig dingen die we beter kunnen doen dan Elvis, en opstaan na de val is daar een van.”

Hij kiest resoluut voor de liefde: “In je leven zijn er maar twee belangrijke dagen: die waarop je werd geboren, en de dag waarop je beseft waarom.” Hij wil niet langer vluchten voor een hartebrand, en zijn ultieme droom is sterven in haar armen.

Virtuoos

Vervloet deed het voor het kleine publiek virtuoos. Zijn verhaal bouwde hij op met zinderende zinnen, die treffend en vol beelden de pieken en dalen van een mensenleven inkleuren. Daarvoor haalt hij heel zijn temperament uit de kast, en dat wordt mooi in evenwicht gehouden door de subtiele aankleding van het stuk: enkele spots, en bovenal het hemd en de haardos van Vervloet die de pijnlijke aftakeling verbeelden. Zijn strak postuur in een Shaped Fit overhemd wordt knoopje per knoopje ontluisterd tot het zielig hoopje mens, tot net voor zijn nieuwe wederopstanding. Er is hoop voor de wereld.