De meeste mensen zullen me wel kennen van mijn gekke fratsen op de planken bij toneelkring Het Heidebloempje. Daarnaast weten velen mijn Optidee-bedrijf ook wel te vinden met de gekende superzachte dekentjes/beddegoed en andere wellnessproducten.
Samen met toneelcollega Ria Vermeiren ging ik ook op pad naar vele Vlaamse scholen en de Kabouterberg met Theater Bizzar. Naast dit alles ben ik vooral een hele trotse mama van de liefste 19-jarige dochter en ook hondenmama van een knotsgekke labradoodle en superlieve cockapoo die de rest van mijn tijd graag invullen.
Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2020 in Merksplas?
Zoals de bekende ontegensprekelijke uitspraak “ellek foordeel hepse nadeel” al zegt, bleek ook COVID-19 ondanks alle miserie iets heel mooi in het leven te roepen bij de Spetsers. Ik heb nooit zoveel medeleven, empathie en steun gezien en zelf gevoeld “dankzij” dit ellendige virus. Er werd bij mijn weten nog nooit zo vaak en zo oprecht aan elkaar gevraagd: hoe gaat het-red je het-iedereen nog gezond bij jullie-hulp nodig? En er werd nog nooit zo oprecht en eerlijk geantwoord: nee… het gaat niet goed.
Iedereen kent wel iemand in ons dorp die medisch en/of financieel getroffen werd door corona, en vreemd genoeg schept het een band om in dezelfde miserie te zitten. Die band heb ik in Merksplas nog nooit zo sterk aanwezig gezien en gevoeld. Klinkt nu erg dubbel, maar dat vind ik dus prachtig, dat doet iets met een mens, die verbondenheid ondanks of misschien zelfs dankzij dit virus.
Waaruit heb je de voorbije maanden vooral je energie gehaald?
De aanwezigheid en/of het vanop afstand mogen zorgen voor mijn dochter, haar vriend, mijn familie en enkele zeer dierbare vrienden en onze honden en vice versa, hun steun en onvoorwaardelijke liefde krijgen. Verder maak ik elke dag een aantal korte wandelingen in de natuur met de honden, waar ze los mogen lopen. Dat brengt me ontzettend veel rust en vrolijkheid om die 2 rakkers door de weide en het bos te zien stuiteren op zoek naar nieuwe of bekende geuren en het gevoel van vrijheid.
Wat heeft je op cultureel vlak thuis het meest bekoord??
Zoals reeds vermeld behoor ik ook tot de gekke vreemde toneelbende Het Heidebloempje genaamd. Helaas hebben we onze repetities voor het winterstuk van 2021 moeten stopzetten wegens gekende redenen en zal het stuk Deuren Durnez nv met 1 jaar uitstel hopelijk alsnog gespeeld kunnen worden in het G/C.
Gelukkig hebben we afgelopen zomer toch nog 1 teambuilding kunnen uitvoeren op de fiets met dit uitbundige gezelschap en het was nodig. We zijn niet enkel een bende ongeregeld die wat toneelspelen, er zitten ook een aantal zwaar mis/vergroeide vriendschappen tussen deze toneelliefhebbers. En eerlijk… vriendschap blijkt in deze tijd onontbeerlijk, ookal moet het dan vanop afstand of digitaal. Ik moet dus verder teruggaan in 2020 om vast te stellen dat voor mij persoonlijk “Als de Kat van huis is” het culturele hoogtepunt was in Merksplas.
Ik mocht me hier de rol eigen maken van Chantal, de brave huisvrouw die beseft dat het leven meer is dan een uitgeblust saai huwelijk met een zo mogelijk nog saaiere echtgenoot die al lang niet meer in haar geïnteresseerd is. Gelukkig komt mijn hautaine zus met haar overspelige maar vreselijk onweerstaanbare man de boel wat opleuken. Zet daar nog een simpele veel te jonge minnares en haar depressieve neurotische vriendin bij en je hebt een knaller van een klucht. Heerlijk om daar je eigen schwung aan te mogen geven en het publiek te horen gniffelen en schaterlachen!
Welk liedje tekent voor jou 2020 en waarom?
Oei… maar 1? Ik word erg vaak aangegrepen door muziek moet ik zeggen, ik kan dan zelfs soms spontaan in tranen uitbarsten door de emotie die een liedje/tekst voor me oproept. Vorig jaar zou ik “Africa” van Toto hebben gezegd, omdat ik toen de prachtigste doorreis ooit heb gemaakt met dochter Emelie in Afrika en het liedje me doet denken aan een dierbare vriend die er lang woonde en die we veel te jong en plots moesten afgeven. Dit jaar zijn er wel meerdere want 2020 is wel een flink emotionele rollercoaster voor me geweest… maar ik zal moeten kiezen zeker? Dan grijp ik toch maar terug naar mijn lijflied “Survivor” van Destiny’s Child, het komt erop neer dat ik zo ongeveer alles wel zal overleven dat op mijn pad komt… zoals mijn vader me ooit als klein meisje heeft geleerd: “Jij bent een Van Deun, da’s een sterk ras!”. Tja… onkruid vergaat niet zeker 🤪?
Wat wens je ons dorp toe voor ’21?
Voor iedereen een anti-Covidvaccin dat effectief werkt, terug een normaler leven, maar wel de herinnering in ons hoofd van hoe het leven in 2020 was zodat we niks meer als vanzelfsprekend zullen aannemen en zo empathisch naar elkaar toe blijven als dat we nu in ons mooie Spetsersdorp zijn!
