Eindejaarsvragen 2021

Gert Van Ostaeyen

Gert Van Ostaeyen: “Je kan me kennen van De Kunstvrienden. Een topvereniging zou ik zeggen, ware het niet dat top bij voorkeur staat naast manager of sporter en maar zelden opduikt voor postbode. Terwijl De Kunstvrienden er net zijn voor iederéén die muziek wil (leren) maken of al eens graag met pijl en boog schiet. Zelfs cismannen zijn welkom. Als ze hun manieren houden.”

Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2021 in Merksplas?

Het relanceplan voor de pandemie dat tijdens de kermis werd opgesteld, lijkt voorlopig goed te werken. Verder heb ik dit jaar, tot groot ongenoegen van mijn vrouw, weer behoorlijk wat biomassa verzameld.

Welke dorpsgenoot wil je in de bloemetjes zetten voor wat hij/zij dit jaar voor jou én/of ons dorp betekende?

Wout van Aert woont niet in Merksplas, mijn moeder wel.
Verder verdienen de in Merksplas en elders gehuisveste leerkrachten minder gezeik op Facebook. Behalve de slechte. Die moeten stoppen.

Wat heeft je op cultureel of sportief vlak het meest bekoord?

Het is fijn om af en toe een concertje te kunnen meepikken, in de Singer, de Chapeau, op een grasveld, in een wijk of op de markt.

Wat heb je het liefst gelezen in 2021?

Ik hou niet van historische romans. Hamnet van Maggie O’Farrell is een fantastische historische roman. En actueel, en ontroerend. Gelachen met Een Man met Goede Schoenen van Rob Van Essen. Meegeleefd met Sander Kollaards Uit het Leven van een Hond. Overweldigd door De Jaren van Annie Ernaux. Minder prettig leesvoer: exponentiële curves in kranten én facturen.

Aan welk liedje heb je veel gehad het voorbije jaar?

Seventeen Going Under van Sam Fender. Voor iedereen die 17 is, ooit was of nog moet worden. Voor de jonge lezers: ja, dat zijn gitaren die je hoort, en noodzaak ook, dat vooral.

Jouw grootste klein geluk in 2021?

Dat ik tussen alle ellende door een mooie fietsreis heb kunnen maken, waarbij ik helaas niet altijd het wiel kon houden van mijn compagnon, MAAR, goede vriend, ik ga niet ontgoochelen, ik ga er staan, volgend jaar. Jij hopelijk ook, maar met een kleinere doos, graag. Het idee is dat de fietsdoos kleiner is dan de treincoupé waar ze in moet. Begrepen?

Wat wens je ons dorp toe voor 2022?

Dat we er met zijn allen weer gaan staan. Dicht bij elkaar, als we dat willen, wanneer we dat willen, en waar we dat willen.

2 reacties

Reageer

Lees ook
Close
Back to top button