Esther Dictus

Ik ben geboren en getogen in Zundert (net over de bult bij Meer), maar woon sinds 2003 in Merksplas. We hebben 3 kinderen die in Qworzó school liepen. Mijn motto is: “we zijn op de wereld om mekaar te helpen”
Ik ben al enige jaren vrijwilligster bij Samana Merksplas en Zondereigen en op onze activiteiten zie je me meestal met een fotocamera rondlopen.
Je zou me ook kunnen kennen van de Bloedgeefavonden van het Rode Kruis waaraan ik me steentje probeer bij te dragen.
â–º Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2022 in Merksplas?
Wat bij mij niet in de koude kleren is gaan zitten, is zowel de moord op Jarne Pire als het dodelijke ongeval van Lars Janssens. Beide jongens hebben bij één van onze kinderen in de klas gezeten en het komt dan opeens heel dichtbij.
Ik denk er nog bijna dagelijks aan en hoop voor de nabestaanden dat ze het ooit een plekje kunnen gaan geven.
► Wie uit Merksplas wil je in de bloemetjes zetten voor wat die dit jaar voor jou én/of ons dorp betekende?
Daar hoef ik niet lang over na te denken: Herman Cooremans. Dit jaar heb ik hem voor het eerst ontmoet op weg naar de Hilskammlauf in Delligsen, onze zustergemeente in Duitsland.
Voor zijn enthousiaste en tomeloze inzet voor het jumelage kan ik alleen maar bewondering hebben. Zowel de Duitsers als de Polen die we hebben mogen ontmoeten, tonen veel respect voor hem. Herman is niet alleen een gepassioneerd persoon, maar is inmiddels een begrip in de jumelage.
â–º Wat heeft je op cultureel of sportief vlak het meest bekoord?
Onze schitterende bib! Ik kom er graag. Voor een kleine gemeente als Merksplas heeft onze bib een groot assortiment aan boeken en dikwijls ook nog eens de meest recente.
â–º Wat heb je het liefst gelezen in 2022?
Ik lees het liefst thrillers, dus schrijvers als Karin Slaughter, Simone van der Vlugt, Suzanne Vermeer, Esther Verhoef, Tess Gerritsen, Saskia Noort, JD Barker en MJ Arlidge kunnen mij bekoren.
Het meest creepy boek wat ik dit jaar heb gelezen, is Wat jij niet ziet van Sarah Pinborough. Dit boek is verfilmd en staat op Netflix. Het heeft dan de titel Behind her eyes.
Alles wordt pas duidelijk op het einde van het boek/film; vantevoren kun je er geen touw aan vastknopen.
â–º Aan welk liedje heb je veel gehad het voorbije jaar?
Goh, dat vind ik een hele moeilijke. Ik heb nogal een brede range aan muziekvoorkeur, zeg maar.
Waar ik instant blij van word, is “Ongewoon” van onze Pommelien Thijs, maar ook van het misschien wat onbekendere finale lied van de Barden Bellas uit de film Pitch Perfect.
â–º Jouw grootste klein geluk in 2022?
Dat we eindelijk weer zonder enige restricties op vakantie konden gaan. Lekker genieten van onze vrijheid !
â–º Wat wens je ons dorp toe voor 2023?
Door corona zijn we wat terughoudender geworden in onze sociale contacten. Iemand een hand geven, voelt al raar tegenwoordig. Minder of geen sociale contacten betekent ook eenzaamheid. Die eenzaamheid zouden we moeten kunnen doorbreken. Probeer tijd te maken voor iemand die je al even niet gezien of gesproken hebt. Een babbeltje kan zo goed doen.
Verder hoop ik dat er een einde komt aan het bouwen van al die appartementencomplexen. Ons dorp wordt er niet mooier op.