De meeste mensen kennen me waarschijnlijk wel van het gemeentehuis, maar ze zullen me ook al wel ergens zien lopen hebben. Ook met de fiets maal ik vele kilometers af.
Daar wilde ik het een beetje over hebben. Ik ben namelijk een beetje verslaafd aan sport, denk ik. Eigenlijk is dat gekomen doordat ik vroeger als kind met beugels heb moeten lopen, om mijn beentjes wat recht te krijgen. Ik begon bij Merksplas SK en raakte er tot in het eerste elftal. Maar na een zware blessure was ik genoodzaakt te stoppen. Daarna ben ik beginnen atletiek te doen. Na toch wel mooie uitslagen in stratenlopen en op de piste kwam daar ook een einde aan. Het vele trainen en een relatiebreuk gaven de doorslag.
Dan is mijn leven even een andere weg in geslagen. De motor werd mijn nieuwe liefde. Wij noemden het onze brommer (Harley Davidson). Van de Noordkaap tot Gibraltar, altijd waren we onderweg voor grote trips. ‘We’, daar bedoel ik Marc Moeskops (ook met een grote snor) mee. Marc was mijn beste vriend waar ik mooie avonturen mee beleefd heb. Het toppunt was de trip in de VS. De motor werd verscheept naar Montreal, en we hebben ermee 32 dagen en 11000 km rondgetuft in de Verenigde Staten. Als hoogtepunt hadden we er het grootste Harley Davidson-treffen: 600.000 Harleys bij elkaar in Sturgis en wij kwamen daar uit Europa met onze motor aan. Ze geloofden hun ogen niet. In die periode hield ik ook nog cafe Old Forester open. Dat waren zes mooie, maar zware jaren. Ik heb daar nog heel veel vrienden van over gehouden. Toen leerde ik ook mijn grote liefde kennen: Katrijn. Ik denk dat ze bijna even gekend als ik. Ze heeft samen met haar ouders 18 jaar Casa Nova open gehouden aan het winkelcentrum Breebos. De motor verdween van het toneel en het leven werd wat rustiger. Samen met Maxime – mijn plusdochter – verhuisden we naar de Kleirytse Driesen.
Maar de benen konden toch niet stil blijven. In 2007 vertrok ik alleen op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela: 2600 km op 82 dagen en 16 kg lichter. Mentaal zwaar, en dan besef je hoe je iedereen en ons mooi dorp mist. Na ons huwelijk in 2008 begon ik met koersen op de weg tot ik op mijn 50ste mijn eerste triatlon aflegde. Die sport is mijn grote passie op dit moment. Aan mooie buitenlandse wedstrijden koppelen we ook een reis om het land wat beter te leren kennen. 2018 was een topjaar met het Wereldkampioenschap in Zuid-Afrika. Ik haalde er ook een achtste plaats op de wereldranking van de 5743 deelnemers.
Sport is dus mijn grote hobby, maar ook een deel van mijn werk. Al 23 jaar ben ik schepen van sport en 6 jaar van openbare werken dat erbij gekomen is. Ik tracht samen met onze fantastische sportraad Merksplas te voorzien van infrastructuur en plezier om in Merksplas te sporten. Ook wil ik zoveel mogelijk jeugd aanzetten en ondersteunen om te sporten. Mijn motto is nog altijd: alles is mogelijk, als je er maar in gelooft…
► Wie uit Merksplas wil je in de bloemetjes zetten voor wat die dit jaar voor jou én/of ons dorp betekende?
De mensen van NOAH. Zij bestaan 10 jaar en nemen elke dag een zware taak op zich om dementerende mensen een vrolijke dag te bezorgen.
De mensen van Marksaam die een prachtig nieuw gebouw geopend hebben.
De organisatie van de Spetser Awards die vele mensen in de bloemen zetten.
â–º Wat heeft je op cultureel of sportief vlak het meest bekoord?
De twee herdenkingsmomenten die ingericht worden voor Lars en Jarne. Met de wielerwedstrijden in het centrum en het voetbaltornooi van FCSW willen we deze jongens voor altijd herinneren. Ook de tentoonstelling van onze plaatselijke kunstenaars was een schot in de roos.
â–º Wat heb je het liefst gelezen in 2023?
Ik lees eigenlijk niet veel. Alleen op vakantie wat thrillers en natuurlijk wat over sport.
â–º Aan welk liedje heb je veel gehad het voorbije jaar?
Ik ben eigenlijk een fan van vele genres. Van hele harde hard rock tot Vlaamse nummers. Blues kan ik ook goed beluisteren. Mijn topartiest is Roy Orbison en het liedje dat ik me altijd zal blijven herinneren is So Long van Fisher Z. Dit nummer heb ik grijsgedraaid tijdens mijn legerdienst. Toen nog op cassette – de jeugd zal dat niet meer kennen.
â–º Jouw grootste klein geluk in 2023?
Mijn grootste geluk was zonder twijfel de diploma-uitreiking van Maxime aan de universiteit van Leuven. Ze behaalde een master politieke en sociale wetenschappen en een master geschiedenis. Hoe ze altijd geknokt heeft om dit te behalen, is fantastisch.
► Welke drie thema’s zouden voor jou in de Merksplasse verkiezingsprogramma’s moeten staan? En waarom?
- armoede. Als je de cijfers hoort van de kinderarmoede in ons land, dan heb ik het heel moeilijk.
- sport. Iedereen moet een kans krijgen om kwalitatief te sporten. We moeten de kinderen en ouderen niet opjutten om te presteren. We moeten genieten van onze hobby.
- verenigingen. Verenigingen brengen de mensen bij elkaar. Zij zorgen voor jeugdbegeleiding en opvoeding, en voor plezier en vermaak. Dit zal een groot punt zijn in de toekomst: met elkaar kunnen samen leven en samen beleven.
