Ik woon met mijn vrouw Esther en onze kinderen Daphne, Bart en Lieselotte al zo’n 22 jaar in Merksplas en werk sinds 2017 bij Ebema in Rijkevorsel als productie-ingenieur.
- Jullie zouden mij bijvoorbeeld kunnen kennen van de KMSK Merksplas. Ik ben daar zo’n 6 jaar jeugdtrainer van een Gewestelijke ploeg geweest. Deze elftallen trainde en coachte ik samen met wijlen (meester) Stef Hendriks.
- Een andere mogelijkheid van herkenning kan zijn dat ik in 2023 tot het bestuur van het Jumelage-comité Merksplas ben toegetreden. Ik liep zo’n al 5 jaar in onze zustergemeente Delligsen de Hilskammlauf (halve marathon) mee voordat ik in het bestuur zitting nam op vraag van Herman Cooremans.
In 2023 zijn we ook naar onze andere zustergemeente in Grodzisk afgereisd om hun 720-jarig bestaan te vieren.
De band met Grodzisk Wielkopolski is heel intens en heeft al een flink aantal ereburgers uit Merksplas opgeleverd.
Aansluitend heb ik ook daar een halve marathon gelopen. - Waar mensen mij ook van zouden kennen, zijn onze honden: De Samojeden.
De Samojeed is een Siberische poolhond met een kenmerkende dikke witte vacht.
In 2007 kochten wij onze eerste 2 Samojeden. Deze reu en teef vielen nogal op door hun verschil in grootte. De reu was eigenlijk te groot voor het ras en het teefje te klein. Heel vaak kregen we de opmerking of wij aan het wandelen waren met moeder en puppy. Zij zijn inmiddels overleden, maar sinds 3 jaar hebben we terug een Samojeed die (soms) luistert naar de naam Rico.
➽ 2024 was een jaar voor mij waarin …
Wij naar Tromsø in het Noorden van Noorwegen reisden omdat onze dochter Daphne daar op Erasmus was voor haar opleiding Tandheelkunde. Tromsø ligt boven de poolcirkel en heeft de noordelijkst gelegen universiteit, kathedraal én bierbrouwerij en wordt het Parijs van het Noorden genoemd.
Het was tevens het jaar dat ik twee marathons (Rotterdam en Eindhoven), 4 halve marathons en de Dodentocht heb voltooid.
Nooit meer de Dodentocht had ik gezegd, maar dit jaar stond ik toch weer aan de start samen met 3 collega’s en onze zoon Bart.
Het was wederom een zware editie en wederom zeg ik, nooit meer…..
➽ Welke gebeurtenis of evenement in het dorp raakte jou het voorbije jaar het meest?
Tachtig jaar bevrijding van Merkplas. Als Jumelage-comité waren wij zeer nauw betrokken bij het bevrijdingsweekend. Beide zustergemeentes waren ook aanwezig.
Op Merksplas Kolonie was een afwisselend en boeiend programma opgesteld:
De opening van een fototentoonstelling, een wandeling waarin oorlogshandelingen werden nagespeeld die de geschiedenis opnieuw tot leven brachten en een muzikale vertelling ‘Bevrijd Begot!’, opgevoerd door lokaal talent. Daarnaast was er ook een militair kampement opgezet om te laten zien hoe het leven eruitzag tijdens de oorlog. Op de slotdag was er een speciaal sterkevrouwenontbijt waarna de dag werd afgesloten door muziekgroepen uit alle betrokken gemeenten.
➽ Welke persoon, groep of vereniging in Merksplas heeft dit jaar op jou een bijzondere indruk op je gemaakt?
Helaas is Marie-Christine Wuyts ons onlangs ontvallen. Zij was lid van het Jumelage-comité en bovendien ereburger van Grodzisk Wielkopolski. Ik herinner haar nog goed als een warm en attent persoon. Tijdens mijn eerste Hilskammlauf in Delligsen zat Marie-Christine in ons begeleidingsteam en moedigde zij de lopers enthousiast aan.
➽ Van welk radioprogramma, Spotify-playlist, album of podcast heb je de voorbije maanden genoten?
Ik maak ieder jaar een nieuwe playlist op Spotify om de lange duurtrainingen voor een marathon te kunnen doorstaan. Deze playlist wordt gekenmerkt door verschillende muziekgenres: van pop tot hardrock, van Nederlandstalige muziek tot techno.
Maar mijn favoriete nummer is toch wel Basket Case van Green Day!
➽ Wat heb je in 2024 graag gelezen?
Boeken of kranten lees ik niet echt. Wel kijk ik dagelijks naar nieuwsactualiteiten op televisie en de verschillende apps van omroepen (VRT, NOS).
➽ Met welke kleine ingreep zou Merksplas voor jou in 2025 nog beter kunnen worden?
Kleine ingreep of niet, aan een veilig fietspad naar Weelde zou men onderhand weleens mogen beginnen.
Toen wij hier kwamen wonen, werd daar al over gesproken….
