Geschiedenis

25 jaar Zigzag: Ive over de zomer van ’96 (1)

Miguel Indurain moest na 5 tourzeges zijn meerdere erkennen in Bjarne Riis en The Fugees scoorden een wereldhit met Killing Me Softly. Die warme zomer van 1996 werd er een van niet vaak thuis zijn. Het werd er een van hard labeur. Vijfentwintig jaar jeugdhuis Zigzag vraagt naar anekdotes. In vogelvlucht terug naar het prille begin. De fundamenten van Zigzag samengevat in 20 pijlers door de ogen van een der grondleggers.

Pre-1996

“Op een fijne zomeravond kwam de jeugd op straat.” Op de foto: Ken Fransen en Tom Baeten
  1. Het Zigzagavontuur begon voor mij op een fuif in feestzaal Van Dyck, de plaats waar momenteel het braakliggend stuk grond tussen Santa Maria en Zoutkorreltje is.  Tussen Primus en Aerosmith door werd mij een PETITIE onder de neus geschoven met als doel een jeugdhuis voor Merksplas.  Bezielers Jan en Thijs schuimden zo alle Merksplasse jongeren af om als jongste gemeente van het land ook eindelijk een jeugdhuis te krijgen. 
  2. Al snel bleek hun jeugdhuisdroom een gat in de Merksplasse markt.  Vele jongeren verenigden zich in een nieuwe vereniging, die later omgedoopt werd tot vzw Zigzag Merksplas. Onze vaste vergaderstek was toen Spelewei, want een jeugdhuis was er nog lang niet. Over de NAAM trouwens werd lang gediscussieerd tot uiteindelijk drie kanshebbers overbleven: Hamlet, Okapi en Zigzag.  Geef toe: de beste won uiteindelijk!  
  3. Aan het begin van de werking konden zulke DISCUSSIES vaak hoog oplopen.  Het logo op de eerste t-shirts bleek zo’n moeilijk punt, waarbij minstens een Speleweideur sneuvelde (verkeersbord met grote Z).  Niet veel later volgde de kleur voor heibel (marineblauw met witte opdruk).  Ook de vraag of het woord ‘jeugdhuis’ werd afgekort mét al dan niet zónder puntjes, zou een heus agendapunt worden.
  4. In die periode kreeg toenmalig schepen van jeugd Maria Verheyen, thans voorzitter van OKRA Merksplas, een meute postpuberende jonge gasten met een wild idee, dat ongetwijfeld zou overwaaien, over de vloer.  Echter had ze niet zozeer gerekend op zoveel vastberadenheid.  De jeugd zou zich moeten bewijzen.  Het werd een lange weg van wel twee jaar lang activiteiten organiseren en JEUGDHUISCAFEETJE spelen.  De jeugd zelf bleek al gauw overtuigd.  Met dank aan Spelewei en café/zaal Van Dyck groeide een organisatie die steeds sterker in de schoenen stond.  
  5. De georganiseerde jeugd bewees zich al gauw en stampte, mits enige steun van toen overkoepelende organisatie JongerenGemeenschappen (JGM), een plan uit de grond om u tegen te zeggen.  Het HUISHOUDELIJK REGLEMENT werd opgesteld.  De doelen bekend gemaakt.  Drie belangrijke pijlers van de werking kwamen naar voor: ontspanning, cultuur en vorming.
  6. Ook de jeugdraad vond dat het tijd was voor ACTIE.  Op een fijne zomeravond kwam de jeugd op straat.  Tijdens de gemeenteraad op maandagavond verzamelde een onvoorziene hoeveelheid jeugdigen en aangesproken pers zich voor de trappen van het gemeentehuis.  Enkelen met gitaar en ‘protest’lied.  Het werd een smeekbede naar een jeugdconsulent, speelbos en jeugdhuis op de tonen van Broeder Jacob.
  7. De jeugd volhardde.  Mevrouw Verheyen kon trots zijn op ‘haar jongeren’.  Het probleem ‘HUISVESTING’ hield evenwel stand. ‘Zigzag On Tour’ snakte naar een vaste stek om de werking te kunnen uitbreiden, om eigen inkomsten te kunnen genereren en mee het beeld te vormen van Merksplas.  Een verrassend telefoontje kwam in de lente van 1996.  Een leegstaand pand achter de kerk.  In een tijd ver van internet, sms en gsm was het moeilijk om iedereen het goede nieuws te melden. De voorzitter zat in Gent op kot en vond een dag later pas het briefje ‘WE HEBBEN EEN JEUGDHUIS!’ op de valven van zijn hogeschool.

Reageer

Back to top button