Zowel De Tijd, De Standaard als Landbouwleven meldden dit weekend dat de Raad van Vergunningsbetwistingen de vergunning schrapte van een Merksplasse geitenboerderij die om een uitbreiding vroeg. Volgens de Raad was de stikstofimpact daarvoor niet genoeg onderzocht.
■ Lees daarover ook ‘Nick en Daisy na het stikstofarrest‘
De Raad van Vergunningsbetwistingen is een onafhankelijk Vlaams bestuursrechtscollege. Dat behandelt de beroepen bij o.a. verleende omgevingsvergunningen.
Eind september 2019 was er een aanvraag voor de uitbreiding van een geitenhouderij met een bijkomende stal met ca. 2.500 geiten extra met een oppervlakte van 4.691 m² aan de Witte Keiweg. In totaal zouden er zo 5.595 geiten staan.
Procedureslag
Aanvankelijk hadden de bezwaarschriften tijdens het openbaar onderzoek van de Merksplasse Milieugroep MIGROM vzw en Natuurpunt Markvallei weinig invloed: het Agentschap voor Natuur en Bos gaf een gunstig advies, de provinciale omgevingsvergunningscommissie (POVC) een voorwaardelijk gunstig advies en op 31 maart ’20 vergunde het gemeentebestuur van Merksplas de aanvraag.
Daartegen gingen Natuurpunt en Migrom in beroep bij de provincie. Die gaf niettemin in september een voorwaardelijke vergunning. Toen trokken de natuurverenigingen naar de Raad van Vergunningsbetwistingen.
Het valleigebied van het Merkske
Het geitenbedrijf ligt in de buurt van een habitatrichtlijngebied en VEN-gebied. Het valleigebied hoort dus bij de waardevolste en gevoeligste natuurgebieden van Vlaanderen.
De Raad van Vergunningsbetwistingen velde eerder al het stikstofarrest. Een pluimveebedrijf kreeg geen vergunning, omdat het niet kon aantonen dat het nabijgelegen natuurgebied niet zou lijden onder de bijkomende stikstofuitstoot. Toenmalig Minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V) had daarom het PAS-kader uitgewerkt, de Programmatische Aanpak Stikstof. Daarmee kon men beoordelen of de bijkomende uitstoot van stikstof geen negatieve gevolgen zou hebben voor de nabijgelegen natuurgebieden. Voor de geitenboerderij zou de ‘kritische last’ minder dan 5 % bedragen – en dat voldeed aan de toen geldende vereisten.
Minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) maakte later die limiet nog strenger: de kritische last van een natuurgebied zou maximaal nog 1 procent mogen bedragen.
Vlaamse stikstofdiscussie op scherp
De Raad van Vergunningsbetwistingen vernietigde nu de vergunning, omdat de precieze impact te weinig werd aangetoond: “Verwijzen naar de drempelwaarden volstaat niet om het project uit te sluiten van een concrete beoordeling van de betekenisvolle effecten op de nabijgelegen natuur,” haalt Landbouwleven aan. De Raad vond ook dat te weinig onderzocht werd waarom het project geen onvermijdbare en onherstelbare schade zou aanrichten.
De woordvoerder van Demir vermoedt in De Standaard dat het arrest van de Raad de deur openzet voor een echte vergunningenstop: “Voor de minister is het één voor twaalf. Alleen met een doortastend stikstofakkoord kunnen we een drama voorkomen. Hopelijk ziet iedereen de urgentie hiervan.”
Die stikstofdiscussie verloopt moeizaam. De Tijd wijt dat aan “het gekibbel tussen N-VA en CD&V over de aanpak van de landbouw. Volgens Demir is de landbouwsector met 78 procent van de stikstofneerslag de belangrijkste binnenlandse uitstoter. CD&V pleit voor flankerende steunmaatregelen voor de landbouwsector, maar dat stoot op verzet van minister van Financiën Matthias Diependaele (N-VA)”, zegt De Tijd.
Of hoe de politieke impasse op Vlaams niveau een impact heeft op de lokale Merksplasse boer…
