Nieuws

Dank je wel, helden! (1)

Ga je een halfuurtje joggen, op berenjacht met de kinderen of maak je een fietstochtje? Dan kan je er niet naast kijken: witte vlaggen en tekeningen om het personeel dat in de zorgsector werkt een hart onder de riem te steken. Hartverwarmend!

Om die actie nog meer betekenis te geven, wou ik een gezicht geven aan die witte vlaggen. Ik ging op zoek naar mensen die wilden getuigen over hun job in een ziekenhuis: is hun job hard veranderd sinds de coronacrisis? Hoe ervaren ze die? Hebben ze schrik of beseffen ze nog onvoldoende in welke rollercoaster ze terecht zijn gekomen?

Echte helden

Het vroeg soms enige overredingskracht; niet iedereen vindt zichzelf een held. Of, om het met de woorden van Anneloes Van Deuren (vroedvrouw in Ziekenhuis Geel) te zeggen: “Voorlopig is onze dienst covid-vrij. Ik denk dat je misschien beter mensen zoekt die op diensten staan die in contact komen met covid-patiënten. Dat zijn de echte helden!”

Het siert hen, die bescheidenheid. Maar toch!

Vele aanpassingen

Het kan niet anders dan dat ook zij geconfronteerd worden met vele aanpassingen in het kader van deze corona-crisis. De niet-dringende consultaties zijn allemaal afgelast, er zijn extra hygiënische maatregelen in het leven geroepen, er werden aparte afdelingen opgericht en klaargemaakt om mogelijke covid-patiënten op te vangen, aparte toegangen gecreëerd om elk contact te vermijden tussen covid- en gewone patiënten.

Lief Meeus werkt op het onthaal van het AZ Sint-Jozef in Turnhout. Zij heeft je in het verleden ongetwijfeld al eens verder geholpen aan de inschrijvingskiosken. Die worden momenteel niet meer gebruikt. Iedereen moet langs de balie om zich in te schrijven voor een consultatie of opname. Die is momenteel voorzien van plexiglas om de medewerkers te beschermen. Lief en haar collega’s moeten er ook streng op toezien dat er geen bezoek langskomt, hoewel er uitzonderingen worden toegelaten. Er is sinds de corona crisis ook een give and go in het leven geroepen: familieleden mogen persoonlijke spullen (kledij, laptop, kadootjes,…) binnenbrengen en afhalen.

Jill Van Mirlo

Jill Van Mirlo werkt als verpleegkundige op de operatiekamer in het AZ Sint-Jozef in Turnhout. “Mensen die geopereerd moeten worden, kunnen het virus dragen en dat zorgt voor ongerustheid. Gelukkig worden sinds deze week de patiënten één dag voor de operatie getest. Als een patiënt covid-positief is of test, worden er – uiteraard – verstrengde maatregelen genomen. De patiënt draagt een mondmasker en wordt rechtstreeks naar de operatiezaal gebracht. De patiënt blijft na afloop ook in de operatiezaal en gaat niet naar recovery. Vandaar gaat hij/zij rechtstreeks terug naar de kamer. De logistieke assistenten hebben hier strikte procedures voor en moeten een welbepaalde route volgen van het operatiekwartier naar de kamer.”  

Strikte scheiding

Die strikte scheiding tussen covid-patiënten en gewone patiënten is niet altijd evident. Loes Peeters zit in haar derde specialisatiejaar Gynaecologie, een opleiding van 5 jaar. Momenteel werkt ze in het Sint-Augustinusziekenhuis in Antwerpen. Zij getuigt dat het allesbehalve gemakkelijk is om een patiënt te gaan onderzoeken die op spoed is binnengekomen. Bij de minste twijfel dat de patiënt corona heeft, moet je jezelf beschermen en de hele outfit aantrekken voor je bij de patiënt binnen kan. “Mama’s die positief testen, mogen na de bevalling niet met hun baby op de materniteit. Zij worden op de covid-afdeling opgevangen, maar de verpleegkundigen daar zijn dan weer niet opgeleid over bijvoorbeeld het geven van borstvoeding. Er wordt dan ook constant naar verbetering gezocht om iedereen zo optimaal mogelijk te verzorgen.”

An De Bruyn

Voor An De Bruyn, pediatrisch verpleegkundige op de NICU (neonatale intensieve zorgen) van het Middelheimziekenhuis in Antwerpen, leidde dat een drietal weken geleden tot een hartverscheurende situatie op hun afdeling. “Een jonge vader mocht niet meer op bezoek komen bij zijn pasgeboren zoon omdat hij zelf besmet was met het virus. De mama van de baby kon ook niet langskomen; zij lag zelf door complicaties na de bevalling op intensieve zorgen. Gelukkig zijn ze ondertussen alle drie gezond en wel naar huis kunnen gaan.”  

Lees ook aflevering 2 of aflevering 3

“Er zijn op korte termijn zoveel dingen veranderd dat het soms moeilijk is om bij te benen. Je moet een klik maken: vanaf nu doen we het zo.”

1 reactie

  1. Helden, dankjewel Van anonieme gezichten naar ‘gelaat’ in deze getuigenissen. We klappen nu ’s avonds met nog meer besef en dankbaarheid in onze handen en op onze keteldeksels. Courage en blijf en hou het gezond

Reageer

Back to top button