Wie zondag de braderij bezoekt, kan niet om de heerlijke geur van ovengebakken aardappelen heen. Die komt van de vrolijke Patat-foodtruck, gerund door drie gedreven studenten van de Banaba Management & Ondernemen aan Hogeschool UCLL.
Hun missie? Een smakelijk afstudeerproject neerzetten dat niet alleen voedzaam, maar ook vernieuwend is. Wij spraken met Luna, Eline en Enrique over ondernemen, toppings en teamwork.
Luna Wuyts (23) is geboren en getogen in Merksplas. Ze deed eerder Marketing in Leuven, maar was het studeren nog niet beu. Daarom schreef ze zich in op deze extra praktijkgerichte opleiding. Eline Delva (ook 23) uit Keerbergen ging na haar studie Business Management Marketing ook de uitdaging aan om als student een eigen onderneming te starten. En dan is er nog Enrique Huys (24) uit Antwerpen-centrum: “Mijn opleiding Energiemanagement was heel technisch. Voor mijn verdere carrièrepad leek het me nuttig mijn kennis van ondernemen te versterken.”
➽ Welk talent brengt ieder van jullie mee in de mini-onderneming?
De drie lachen bij deze toch wel moeilijke vraag: “Soms is het makkelijker om talent bij elkaar te zien dan bij jezelf!”
Luna is zowat het gezicht van Patat: ze werd in het businessplan al de ‘Patat Promotor’ genoemd. Ze is sociaal, mobiliseert haar vrienden om langs te komen, spreekt klanten aan en helpt hen in hun keuze. Luna heeft ook véél gebeld en gemaild om met de truck op events te staan.
Eline noemt zichzelf met reden de ‘Patat Perfectionist’. Alles moet tot in de puntjes af zijn: het businessplan, de presentatie naar buiten toe via sociale media of naamkaartjes. Elke punt of komma doen ertoe!
Enrique is de ‘Patat Portefeuille’. Hij kijkt toe op het financiële plaatje: het plan en de verdere optimalisering in de praktijk, de facturen en boekhouding, het voorraadbeheer …
Een complementair trio, dat is duidelijk!
Patat met een missie
➽ Hoe zijn jullie op het idee gekomen van een foodtruck met ovengebakken aardappelen? En wat maakt jullie patat uniek of anders dan andere streetfood?
“In het begin van het schooljaar moesten we groepjes vormen. Wij hadden alledrie ervaring in de horeca. Daarop wilden we onze minionderneming voortbouwen. Horeca is hard werken – dat wisten we al – maar de vele klantencontacten geven energie.”
“De volgende stap was de brainstorm over ons product. Dat werd een ovengebakken aardappel met een zelf te kiezen topping. Ons vooronderzoek leerde dat de Belg de patat een beetje beu is. Wij wilden die in ere herstellen! We zagen ook dat ovengebakken aardappelen in het buitenland al populair zijn, maar bij ons nog minder bekend. Streetfood is een snel veranderende markt: het is belangrijk om telkens met nieuwe dingen te komen.”
“Een patat is bovendien een simpel maar voedzaam en kwalitatief basisproduct. Een eigen twist vonden we ook belangrijk: we experimenteerden volop met toppings en vullingen, waarbij we maximaal lokale producten gebruiken.”
“En dan moesten we een plan uitwerken om ons product te verkopen. Het eerste idee was een pop-upwinkel in Leuven. Na een lange strijd tegen de bureaucratie (zoals de nodige verzekeringen en vergunningen) moesten we die piste stopzetten. Uiteindelijk kozen we voor een mobiele oplossing: we huurden een foodtruck.
Tegenslagen en teamwork
➽ Wat was een moment waarop jullie dachten: ‘Help, waar zijn we aan begonnen?’
“De voorbije maanden waren echt niet gemakkelijk! De berg administratie en onverwachte tegenslagen zorgden voor vertraging. Zo bleek ook voor de foodtruck nog een elektrische keuring nodig om op publieke events te staan. De oven was te laat, de elektriciteit werkte niet mee en … bij de eerste rit kwam de truck zelfs los van de auto. Nu kunnen we ermee lachen, maar toen was het paniek!”
“We hebben vooral geleerd om alles zelf uit te zoeken: ontelbare telefoontjes, waarbij we telkens opnieuw ons verhaal deden en hoopten op de nodige goodwill. Uit onze comfortzone komen, een flinke dosis lef, en vooral volharding waren nodig. Gelukkig zijn we alle drie volhouders!”
“En we ondervonden hoe belangrijk het is om elkaar te vertrouwen en op elkaar te kunnen rekenen. Nu zijn we heel trots op wat we samen hebben opgebouwd.”
Hoogtepunten met een krokant randje
➽ Wat was voor jullie een hoogtepunt?
Eline: “Ik blik met trots terug op onze proefdag. Bij mij thuis kwamen zo’n 65 vrienden en buren proeven. Zonder oven moesten we improviseren met een barbecue en keukenovens, maar we verkochten wél 70 patatten. De laatste 15 minuten – toen we daar zelf zaten met alle drie een patat in de hand – dat was voor mij een hoogtepunt!”
Enrique: “Voor mij begon het hoogtepunt toen al in de eerste 15 minuten. Eindelijk konden we in de praktijk zetten wat we al maanden aan het bedenken en voorbereiden waren. Ook het voorbije weekend was top: we stonden 3 dagen op het HAP-Festival in het Lierse Stadspark. Op zaterdagavond hadden we geen aardappel meer over. Er waren zelfs liefhebbers die 3 dagen op rij een patat kwamen eten!”
Luna vond de thuismatch bijzonder: “We waren aanwezig op het 10-jarig bestaan van Den Old. Thuisspelen geeft toch altijd extra zenuwen, hé? Maar alles liep vlot en de reacties waren heel positief. We hebben dit toch maar mooi samen klaargespeeld!”
De favorietjes
➽ Tot slot: wat is jullie persoonlijke favoriete patat?
Luna: “Mijn favoriet is de patat videe, zelfgemaakt en echt heel lekker!”
Enrique: “Ik verkies de patat met curry en kip en verse groentjes.”
Eline: “Ik vind de chilimayonaise heerlijk, met onze gemarineerde kip en veel groentjes.”
Wat wordt jouw favoriet? Kom zondag op de Braderij langs bij dit supersympathieke drietal en verwen jezelf met een lekkere patat. Luna, Eline en Enrique zullen je met de glimlach bedienen!
Meer weten?
Je vindt Patat ook online!
Een bekend gezichtje! Succes Luna en Co.