Zondagochtend daagden er zeven kinderen op met enkele ouders om te helpen met de oversteek van padden, kikkers en salamanders aan Strikkeven. “Het is nu al het veertiende jaar dat we dat doen met enkele vrijwilligers”, zegt René Daems.
De meeste amfibieën houden hun winterslaap in bossen, onder boomstronken, in de strooisellaag of in holen en gaten in de grond. In het voorjaar worden ze ongeveer samen wakker. Als het wat warmer wordt, komen ze tevoorschijn. In Merksplas zitten er veel kikkers, padden en salamanders in de Strikkense bossen.
René: “Die trekken dezer dagen massaal naar het Strikkeven. Daarbij leggen ze pakweg afstanden tot 1,2 kilometer af. Onvoorstelbaar eigenlijk, dat zo’n kleine salamander de weg vindt tussen al die takken, bladeren en begroeiing.”
“Ik woon hier even verder. In 2009 merkte een buur ’s ochtends dat een tractor met een aanhangwagen op Eindepoel een spoor van 600 dode amfibieën achterliet. Waarschijnlijk was er toen net een massale trek bezig. We kaartten dat aan bij Karen van de Merksplasse milieudienst, en sindsdien plaatst de groendienst van de gemeente een paddenscherm over een hele lengte. Dat scherm leidt de dieren naar ingegraven emmertjes. Die maken we dan ’s ochtends en ’s avonds leeg: we verzamelen de beestjes en laten ze dan vrij in de Strikkevense plas aan de overkant.”
foto’s: Hanne Goelen en Dirk Raeymaekers
René: “Mijn vrouw Marina en ik doen dat al al die jaren ’s ochtends; Dominique, die hier wat verder woont, doet de avondbeurt. In weer en wind, ja. Ik ben al een hele tijd met pensioen, maar ik weet niet hoelang we dit nog blijven doen. Ik twijfel ook of de gemeente vrijwilligers kan vinden om dat werk over te nemen. Een alternatief zou zijn dat er een amfibieëntunnel kwam, maar of dat hier mogelijk is? Dat kost nu eenmaal veel, en ik weet ook niet of het hier kan, met al die brandwegen in het bos.”
“Natuur en Bos deed de voorbije zomer wat beheerswerken aan het Strikkeven. Ze haalden heel wat vis uit het ven. Die eten normaal de eitjes van de amfibieën. Ook het terrein errond werd aangepakt: ze maaien tweemaal per jaar heel wat riet. Toen dat er nog stond, zag je hier af en toe een zeldzame roerdomp. In de zomer zie je ginder het ven liggen, en is de plek waar we nu de padden en salamanders vrij laten een veld. Her en der laten ze wat groen staan, om de dieren wat beschutting te bieden tegen de reigers.”
“De trek duurt tot pakweg half maart – begin april. Het ideale trekweer is als het een beetje geregend heeft (daarvan houden kikkers en salamanders) en als het niet vriest.”
“Op zondag mogen kinderen mee de overzet doen. Dat is een leuke activiteit. Meestal komen er ook enkele klassen op schooldagen helpen. Zo komen er begin maart nog klassen van Qworzó, de VBS en eentje uit Hoogstraten. Het is wel wat moeilijk in te schatten of ze er al dan niet veel zullen vangen: het weer heb je niet in de hand.”
Kinderpret
Voor de zeven kinderen was het zondag een heel avontuur. Eerst moesten ze wat de huiver overwinnen om de beestjes op te pakken, maar verder biedt iedere opvangemmer een te ontdekken schat aan diertjes. “Oei, als je erop drukt, dan piepen ze wat,” zegt Lina. Op het einde laten ze bij het tellen onverschrokken de padden op hun mouw kruipen. De buit:
- 140 salamanders
- 22 padden
- 1 kamsalamander (het derde exemplaar dat dit jaar gevonden werd, en die zijn zeldzaam)
Het uitzetten, met je laarzen aan enkele meters het water in, is een belevenis. “Kijk uit waar je loopt,” zegt René, “eenmaal in het water, zie je die kleine salamanders niet meer zitten. Anders was al je werk voor niets.”
Een zondag mee padden overzetten?
Dat kan nog op:
- 19 februari
- 26 februari
- 5 maart
- 12 maart
Afspraak om 10 uur op de parking van Reva, Eindepoel 10. Breng wel een emmer, laarzen en een fluohesje mee!
