Nick en Daisy na het stikstofarrest
“We waren dit weekend ook wat verrast door de plotse uitspraak van de Raad voor Vergunningsbetwistingen. Een vriendin belde me om te zeggen dat we in de krant stonden. Als het over Merksplas gaat, en over een geitenboerderij, tja… dan moesten wij dat wel zijn.” Daisy Nuyts en Nick Verstraelen over wat hen overkwam.
“En nu worden we vereenzelvigd met het ‘stikstofarrest’. Dat was wel even slikken,” zegt Daisy.
โ Lees daarover ook ‘Arrest vernietigt vergunning Merksplasโ bedrijf‘
Het was waarschijnlijk een adembenemende rollercoaster de voorbije maanden?
Nick: “Toen we onze eerste adviezen kregen bij onze vergunningsaanvraag, waren we wat euforisch. Alles leek mogelijk. Voor het Agentschap Natuur & Bos was er geen vuiltje aan de lucht. Volgens hun berekeningen vielen we mooi binnen de normen. We hadden onze vergunning al lang gehad en hadden al lang gebouwd, als Natuurpunt en Migrom plots geen bezwaar hadden ingediend. Toen zagen we de bui eigenlijk al hangen.”
“We deden niets fouts: onze aanvraag voldeed aan alle vereisten in 2019. Nu hebben al onze plannen veel geld gekost. Niet alleen dat van ons, maar ook dat van de maatschappij. Want Natuurpunt werkt toch ook met subsidies van de overheid? We wilden best praten over het aanpassen van onze plannen als dat nodig was. We hebben zelfs informatie opgevraagd bij firma’s over vernevelingssytemen en mogelijke alternatieven. Als een buur klacht zou indienen, zouden we daar samen over kunnen praten. Maar met Natuurpunt en Migrom was geen overleg mogelijk. Dat liep allemaal via de procedures en de advocaten.”
Daisy: “We hebben echt wel begrip voor het probleem van het stikstofverhaal. Maar hoe men het nu aanpakt, is toch straf. Het werkt allemaal tegen mekaar in.”
Nick: “Ik zou me bij de toestand kunnen neerleggen, als ik zeker wist dat we voortaan in Vlaanderen in de landbouw overal op dezelfde manier behandeld worden. Maar als mensen op 30 kilometer van hier wel een vergunning in de wacht kunnen slepen, is dat onrechtvaardig.”
Waarom wilden jullie uitbreiden?
Daisy: “De enige reden waarom we het deden, was om onze rendabiliteit te verhogen. We dachten toekomstgericht. De melkprijs is momenteel goed, maar die staat wel onder druk. Met een extra stal konden we onze investeringen, zoals onze nieuwe melkmachine, beter laten renderen. Onze plannen zouden van onze geitenboerderij geen megastal maken.”
Weg is de trots die we vroeger hadden om boer te zijn. Nick Verstraelen
Nick: “Als ik evenveel zou kunnen verdienen met minder dieren, hoef ik daar geen twee keer over na te denken. Maar het gevoel van onzekerheid neemt toe in de sector. En weg is ook de trots die we vroeger hadden om boer te zijn. Nu zijt ge bijna al beschaamd om dat te zeggen. Ik snap wel dat we in onze sector niet kunnen blijven groeien, maar nu worden we afgeschilderd als vervuilers die het om het geld doen. Dat is onterecht, we hebben hier niets te verbergen. Het respect voor de boer is weg.”
Daisy: “We hebben nu al schrik om reacties te lezen van mensen die het op sociale media beter weten. Terwijl wij het goed bedoelen. Vorig jaar verwelkomden we hier nog meer dan 150 schoolkinderen. Dat is toch geweldig?”
Kunnen jullie nu verder boeren zonder die uitbreiding?
Nick: “We hadden het geluk dat we toen we startten al redelijk groot hadden gebouwd. Dat zou nu niet meer mogelijk zijn. We moeten ons bedrijf nu optimaliseren, en blij zijn met wat we hebben. Uit respect voor de mensen die nog willen beginnen met zo’n zaak. We vragen ons af wie er binnen vijf jaar nog overblijft van de mensen die nu starten.”
Daisy: “Onze toekomstplannen hadden er voor kunnen zorgen dat we wat groter werden, dat we wat meer konden automatiseren, dat we minder werk zouden hebben. Daar zal weinig van in huis komen. Automatiseren zal nu relatief duurder kosten.”
Nick: “Als boer heb je dromen, en passie, en die zorgen ervoor dat je bedrijf goed draait. Daarom liggen we nu niet in de touwen. Als we geen vergunning zouden krijgen om van 400 geiten uit te breiden naar 1.000, dan zou dat anders zijn. We blijven het graag doen.”
Daisy: “Al vraag je je soms af waarom, met zoveel tegenwind.”
Nick: “Zowel financieel als mentaal hebben we veel in dit project gestopt. De wetgeving is gaandeweg veranderd, en daar zijn we nu de dupe van. Mocht dat allemaal zomaar?”