Stevige beats op zaterdagavond en een gezellige barbecue op zondag. Tijdens de kaartprijskamp op vrijdag speelde er nog iemand een solo-slim. Met vooral ook de veeprijskamp op zaterdag. Sinds een aantal jaar niet meer in het dorp tijdens de vogelpik, maar op zaterdag met Koekhoven kermis.
Wendy en Wim deden met dertien dieren mee, allemaal wit-blauw. Sonja en Kim kwamen met acht melkkoeien naar de prijskamp. Wij spraken met hen over de charme van de veeprijskamp en de voorbereidingen die er bij komen kijken.
Gemoedelijke sfeer
De veeprijskamp wordt ondertussen al zeven jaar op Koekhoven georganiseerd, tijdens Koekhoven kermis. Aanvankelijk was het enkel een prijskamp voor melkkoeien.
Wendy Meyvis: “De eerste jaren was het een prijskamp voor melkkoeien. Maar we organiseerden een extra wedstrijd. De aanwezigen konden het gewicht van één van onze koeien raden. Nadien hebben we de mestkoeien, het wit-blauw, ook in de prijskamp zelf betrokken. Wim en ik doen sindsdien ook mee met onze dieren. We nemen niet vaak deel aan andere prijskampen. Onlangs deden we ook mee in Ravels. Maar we doen dat vooral voor ons plezier. En het geeft ons de mogelijkheid om te vergelijken, om te zien wat anderen presteren.”
Sonja Mertens: “Kim en ik nemen wel vaker deel aan een veeprijskamp, vooral op gewestelijk niveau. Zulke plaatselijke kampen zoals in Koekhoven zijn echter veel leuker. Ze zijn laagdrempelig en het gaat er gemoedelijk aan toe. Het gaat op zo’n prijskamp ook om het sociaal contact met je collega’s. De nationale prijskampen zijn van zo’n hoog niveau, ongelooflijk. Daar komen boeren die professioneel bezig zijn met het prepareren van hun koeien. Sommigen geven veel geld uit voor de aankoop van een koe, louter om er mee naar prijskampen te gaan. Wij vertrekken van de dieren die bij ons in de stal staan. Je mag trots zijn op wat er in je stal rondloopt. Wij zoeken tussen onze koeien dieren uit met een mooie ruglijn en een correcte uier die niet te scheef hangt of te diep zit. De koeien waarmee we deelnemen, mogen ook niet te dik zijn. Mensen vinden melkkoeien wel eens té mager, maar dat hoort nu eenmaal zo. Het zijn geen mestdieren.”
Leren wandelen
De voorbereidingen voor een veeprijskamp starten met het trekken van bloed.
Sonja: “Op een prijskamp komen dieren van overal samen. Van elk dier moet je kunnen aantonen dat ze vrij zijn van alle dierziektes. Je wil niet dat je koeien met een infectie terugkomen. Of dat jouw dieren ziektes doorgeven. Daarnaast zijn er nog een aantal documenten die in orde moeten zijn. Zo heeft elk dier een paspoort dat je moet voorleggen aan de controle-veearts ter plaatse.”
Een tweetal weken op voorhand leren de dieren ‘het touw’ kennen.
Sonja: “Wij binden de dieren twee keer enkele uren met het touw vast in een ligbox of aan het voederhek. Ze moeten eerst leren aanvaarden dat ze door dat touw niet weg kunnen. Daarna gaan we met hen wandelen op het erf. Dan leren ze dat ze moeten luisteren naar het touw. Het touw geeft immers aan welke richting ze uit moeten wandelen.”
Wendy: “De dieren zijn niet gewend aan een touw rond hun hoofd. Je leert hen echt wandelen met een touw. Op de veeprijskamp moeten de dieren immers in de ring gepresenteerd worden. Dus wandel je thuis rond met je dieren en laat er ook steeds iemand achter lopen. Ook daar moeten ze aan wennen. En hoe goed je ook oefent, er zijn altijd koeien die in die ring weigeren mee te wandelen. Gelukkig verlies je geen punten voor dieren die weigeren rond te wandelen. Het wit-blauw moet ook leren de kop te buigen. Bij de presentatie voor de jury steken melkkoeien hun kop omhoog. Het wit-blauw moet de kop naar beneden brengen om de spieren te accentueren.”
Shampoo, muntzalf en scheermesjes
Enkele dagen voor de veeprijskamp worden de dieren een eerste keer gewassen. Daar komt een hogedrukreiniger en speciale veeshampoo bij kijken. Blijkbaar, en gelukkig maar, laten alle dieren dit gewillig toe.
Sonja: “De staart van onze melkkoeien is wel een hele klus. Je wil je dieren immers presenteren met een mooie flosh onderaan hun staart. Dat wil echter zeggen dat je alle klitten moet losmaken. Er kruipt veel tijd in het verwijderen van de laatste korstjes.”
Vlak voor het vertrek naar de veeprijskamp worden de dieren nogmaals gewassen. Bij aankomst, wanneer de stieren en koeien opgesteld worden, maak je ze opnieuw proper.
Sonja: “Dan loop je de hele tijd met een papierrol en een emmer rond, hopend dat ze niet meer naar het toilet moeten en hun billen en poten opnieuw vuilmaken. We gaan de staart van onze melkkoeien dan ook uitkammen.”
Naast het wassen, worden de dieren ook geschoren. Melkkoeien worden volledig geschoren; zelfs de kalfjes. Hierdoor tonen de koeien frisser. Bij het wit-blauw worden de poten, de nek en de billen geschoren om de spieren te accentueren.
Wendy: “Bij het wit-blauw kijkt de jury naar het vlees, of ze in een goede conditie zijn en naar het beenwerk. We scheren dan ook die plaatsen om hun spieren extra in de verf te zetten.”
Sonja: “De dag voor de veeprijskamp wordt ook de uier van de koe geschoren. Dat doe je met een fijner scheermesje. Hierdoor krijgt de uier een mooie, roze kleur. Op de prijskamp zelf smeer ik de uiers van onze koeien nog in met muntzalf. Dat wordt meestal gebruikt bij een uierontsteking. Muntzalf zorgt voor een betere doorbloeding en accentueert zo de roze kleur.”
Volle uiers
Om de uiers van de melkkoeien volledig tot hun recht te laten komen, moeten de koeien met een gevulde uier op de prijskamp verschijnen. En dat vraagt wat rekenwerk.
Sonja: “De koeien worden elke 12 uur gemolken. Je moet dan kijken om hoe laat ze in de ring verwacht worden. 12 uur eerder worden ze een laatste keer gemolken zodat ze met een mooie, volle uier in de ring verschijnen. Wij hebben een melkrobot en moeten onze koeien apart zetten. Je wil het niet meemaken dat ze de melkrobot nog binnenwandelen een paar uur voor de veeprijskamp.”
Juniorshow
Op de veeprijskamp van Koekhoven wordt ook een juniorshow georganiseerd. Alle aanwezige kinderen krijgen dan de kans om met de dieren een rondje te wandelen in de ring. Kinderen van landbouwers brengen vaak hun eigen kalfjes mee. Andere kinderen mogen met kalfjes van de aanwezige deelnemers rondlopen.
Wendy: “Wij nemen enkele kalfjes extra mee voor de kinderen. Dan kunnen zij ook in de ring rondwandelen met een koe. Zo maken ze ook echt deel uit van de prijskamp. Het is wel geen wedstrijd, iedereen is winnaar en krijgt een prijs. We hebben veel positieve reacties gekregen vanuit het publiek en de kinderen waren super content.”
Winnaars
En al hun voorbereidende werk werd beloond. Sonja en Kim werden twee keer kampioen ‘mooiste uier’ met Lola bij de jonge koeien en Adèle bij de oude koeien. Met Tische wonnen ze ook de rendementsprijs. CRV – de Coöperatie Rundveeverbetering – deelt deze prijs uit aan de koe met de hoogste levensproductie uitgedrukt in kilogram vet en eiwit. Ann-Sophie De Roo en Vincent Van Dongen uit Baarle-Hertog werden algemeen dagkampioen bij de melkkoeien.
Wendy en Wim vielen tweemaal in de prijzen met hun wit-blauw. De andere winnaars zijn Stan Oostvogels (2x) en Matthias Willems.
