De mens zeven dagen lang

Zeven dagen lang kijken we naar de mens. We kijken naar hem of haar en alles wat er tussen of naast, er boven of onder ligt.

Eindeloos is de reeks van verschillende mensen die ons omringen en die we gewild of ongewild tegenkomen. Maar zijn er nu kenmerken die in dat frivole en bonte spektakel van “mensen onder elkaar” typisch voor ons allen zijn? Kenmerken die de mens tot een mens maken? In al die verschillen wou ik zoeken naar wat ons verenigt. Naar dat kleine eiland van gemeenschappelijkheid waar we het kunnen hebben over ‘dat’ wat we allemaal zijn. Voor één keer niet wij en zij maar wij allemaal.

In de volgende zeven dagen verschijnt er elke dag een foto die telkens een typisch kenmerk van de mens belicht. Een kleine tekst probeert het verder scherp te krijgen. Woord en beeld hangen weer nauw samen. Op de zevende dag kijkt de mens naar wat er de voorbije zes dagen over hem geschreven werd en ziet dat het goed was. Op die dag verschijnt hij dan in zijn geheel als mens, als drager van alle kenmerken.

De beelden komen gewoontegetrouw van de Nederlandse fotograaf Eddy Meijs die in Rotterdam, maar ook ver daar buiten, op zoek gaat naar de essentie van wat hij ziet. Minder is voor hem altijd meer. “Aan het einde van de dag misschien één goede foto overhouden” is zijn motto in de fotografie.

Dag 1: De volhardende mens 

Hij die ploegt
leeft voor morgen
leeft voor anderen
voor hem
voor haar
voor iedereen
Hij die ploegt
houdt van mensen
die zorgen.

Dag 2: De hoopvolle mens

Gevleugelde armen
breed uitgeslagen
je blik naar het licht
zo zie je alles
waar wij van dromen
Jij, vlindermens

Dag 3: De twijfelende mens

Geen woord
Geen teken
Geen vorm 
Geen kras
Geen begin
Geen einde
Links noch rechts
Niet is zeker
Alles ligt open
De mens heeft geen voeten.

Dag 4: De mens die samen is

vier voeten
twee handen
tien vingers
ze voelen
ze stappen
samen

Dag 5: De handelende mens

één beweging
zonder naam
Alles trilt verder
elke grens
elke einder
Niets ontgaat de daad

Dag 6: de mens en zijn nageslacht

Niet onszelf
anders
en hetzelfde
eerst klein
dan groot
in ons hart
door ons hart
Verkleefd
in strijd
en tederheid

Dag 7: De mens

Daar staat hij dan
in stilte
alleen op de rand
een lichaam
een denken
een leven