Een puzzel is van oudsher omringd met een aura van raadselachtigheid. Het vraagt naar ontwarring zoals een knoop, naar een oplossing zoals een vraagstuk of naar een juiste invulling zoals bij een ‘doorloper’.
Mijn favoriete puzzel blijft niettemin de houten legpuzzel met ‘het leven op de boerderij’ als thema. Wanneer het laatste stukje naadloos in zo’n legbord zakt, lijkt alles te zijn zoals het bedoeld is; één op één zonder ruis.
Zo werkt het ook in het hoofd van de mens. Als de mentale stukjes mooi in elkaar passen, krijgt hij vleugels. Vooral als dat laatste stukje past. Dan zweeft hij als een half-god boven de grond, kijkt naar alles en zegt bijna “dat het goed is”. Maar puzzels zijn hard. Ze hebben het zo niet begrepen. Ze verkopen geen dromen en al zeker niet aan half-goden. Zolang er puzzels zijn, zal de mens een puzzelaar zijn, gedoemd om te zoeken naar de passende stukjes.
Alle mythes,sagen en geloof, samengevat in een foto en een column: top!