Gewoon iets moois schrijven is moeilijk, I know. Er ligt altijd wel een ergernis of wat kwaadheid op de loer waar je vanaf wilt. Maar ik zit nu in de tuin, omringd door paarse lavendel, zoemende bijen en een Chimay blauw in handbereik. Er zijn slechtere settings denkbaar.
Net een tochtje gemaakt door de moestuin en ik moet zeggen; de oogst oogt fraai te worden. Het stemt me mild. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ik me momenteel in een staat van gevorderd contentement bevind. Hopla!
Mildheid
Gisteren hebben we hier op het terras nog leuk bezoek gehad trouwens: leuke babbels, wat drank en veel gelachen. Manmanman. Het waren warme vrienden wier ouders nog geboerd hebben en ik heb de vrouw van de twee een lekker en knapperig blaadje verse eikenbladsla in de handen gegeven met de boodschap dat het verdomd lekker was zo vers uit de tuin. Toen er nog een ontiegelijk kleine bladluis wegsprong van het blaadje riep ze Bah! en heeft ze het knapperig, mals blaadje boordevol vitamine A, foliumzuur, vitamine C en niet te vergeten belangrijke mineralen zoals ijzer, calcium en kalium… zomaar aan de kant gelegd.
Gewoon iets – onbespoten – milds schrijven is lastig. I know.
Het zal voor een volgende keer zijn.
