In het oosten van Limburg een pittoresk dorpje bezocht, met huizen van weleer er nog intact, straten van daverende kasseien, ongeveer zeven restaurants en welgeteld één café. Het mooiste dorp van Vlaanderen, hadden we ergens gelezen.
De sjofele waard vertelt ons dat Noorderlingen met zilverlingen het dorp hebben ingepalmd, de jeugd zo hebben weggekocht. Dat hij er niet blij mee is en dat ze al veel geld hebben geboden voor de boerderij hier van wijlen zijn ouders, dat er zelfs nog mag gerookt worden binnen aan de toog. En dat ze het anderhalf miljoen mogen houden! Dat ze hier aan de overkant kleine appartementen hebben gemaakt van dat grote huis daar en verkocht voor wel zoveel honderden duizenden per stuk nog voordat er een badkamer in stond! En dat hij vroeger wel een uur weg was als hij naar de bakker ging, maar nu niemand hem nog kent om hem staande te houden…
Wanneer we zeggen dat hij toch blij mag zijn dat tenminste de oude gebouwen er nog staan zoals vroeger, dat zijn dorp er nog net zoals vroeger bij ligt, fulmineert hij dat hij het dorp helemaal! niet mooi vindt.
Kan iets, zeg nou zelf, kan iets… waar de ziel uit is überhaupt nog mooi zijn?
