Een nuance is een subtiel onderscheid – een fijne kleurschakering. Een mooi woord met een mooie betekenis. Toch?
Onlangs meegemaakt dat tijdens een alledaags gesprek iemand een zekere kanttekening maakte – droog, informatief, open. Wat er toen gebeurde, voerde me in gedachten naar een kamer die zich gevuld had met gas, waar zelfs een statische lading de zaak kan doen ontploffen.
Wat dan ook gebeurde.
Je hoeft geen visionair te zijn om te zien dat principiële meningen weer opgang maken. We worden weer opgedeeld in ‘deze zijde’ en ‘gene zijde’. De stoelen van de inquisitie schuiven aan…
Ja mensen, we moeten weer lucht toelaten in onze over-geïsoleerde hoofden.
Nuance jandorie!
