Poetin domineert nu al wekenlang mijn nieuwsgaring. Dagelijks wens ik dan ook een update van wat er zich aan mijn zijdeur afspeelt, hoe het leed en de onzin om zich heen grijpt, veroorzaakt door deze Gollum uit de Lord of the Rings.
Het valt me moeilijk om het hier dan over onbenulligheden te hebben, over pietluttigheden die enkel ons dorp of de gewone mens aanbelangen.
En toch moet het.
In mijn serre heb ik een einde gemaakt aan de winterse anarchie; de rommel van lege potjes, stokken en aanverwanten heb ik geordend, de grond in mijn hoofd al ingedeeld in vakken…
Ik kan niet wachten om mijn plantjes in het gelid te zetten, hun groei onder mijn bewind te sturen.
Ja, in mijn serre heerst er al een ware staat van beleg.
Dju toch.
