Neen, dit stukje gaat niet over die geel-zwarte insecten die ons des zomers wel eens kwellen, maar over de evenknieën van humane origine die in het najaar over onze paden zwermen.
Geruisloos besluipen deze wezens, gelijksoortig naar kleur en reclame, ons tijdens onze wandelingen in de rug en verlenen wij hen huiverig vrije doorgang als aan een denderende goederentrein met vele wagons.
Neen, neen, dit is geen aanklacht.
Ik vond de vergelijking gewoon frappant.
Ai.
