’s Morgens kijk ik door het venster. Dan zie ik bijvoorbeeld een haas voorbijwandelen op de kasseien.
Een groot, schonkig beest, gebouwd voor nervositeit en toch rustig. Hij zal zich veilig voelen in de tuin. Of ik zie drie zilverreigers in de wei. Eén keer twee ooievaars, hier nooit eerder opgemerkt.
Een boomklever die ondersteboven langs een stam naar beneden trippelt.
Ga ik naar buiten, dan hoor ik plotseling tien keer meer vogelgezang dan de afgelopen weken. Zijn de koperwieken neergestreken? En de donzige knoppen van de kleine magnolia, die lijken op kuikens.
Naast het kapelletje ligt dan weer een condoom.
