Nostalgia
Op weg naar huis, langs niet verlichte wegen gedijt mijn denken het best. Zeker als het middernacht en later is. Zo ook zondagavond tussen Tilburg en Merksplas. Wat vooraf ging, was luid, ruig en bij momenten pijnlijk geweest: de jubileumtoer van Destruction.
Al 40 jaar laten ze de grondvesten daveren met hun Teutoonse trashritmes. Hun iconisch hit “Mad butcher” kan ik als zoon van een slager moeilijk negeren. Maar dat alles is slechts de aanleiding. Wat me diezelfde avond tegen alle verwachting overkwam, was de vervoering waarin ik verzeild geraakte tijdens het Zweedse voorprogramma “Enforcer”.
Ontdooid uit het vriesvak
Wat ze allemaal uitspoken in het immer koude Hoge Noorden weet ik niet. Maar deze band leek recent ontdooid uit een soort vriesvak waar men in de jaren 80 een aantal metalbands, ter meerdere eer en glorie aan het genre, preventief had ingevroren. Het kwam allemaal zo fris en zo intens over dat ik bij momenten twijfelde of ik niet eerder diegene was die naar de jaren 80 was teruggebracht.
Op weg naar huis dus, vroeg ik me af of ik me nu bij die grote groep hedendaagse nostalgiezoekers had gevoegd? Die groep vindt zijn geluk enkel nog in de eindeloze herhaling van eerder beleefde piekmomenten. Voor mij de metalen eighties. Ondernemers spelen handig in op deze zucht naar herbeleving en organiseren her en der deze verslavende folklore van weleer, evenwel onder verzachtende omstandigheden. Glampings, vip area’s, lounges en outdoor jacuzzi’s moeten de scherpe kantjes van de leeftijd doen vergeten. TW-classic is hier het uitgelezen walhalla.
Een dosis instantkracht
Maar niets van dat alles bij Enforcer. Ze stonden in het hier-en-nu. Geen geregisseerde herhaling maar een hedendaagse versie, geïnspireerd op de geest van de jaren 80. Mijn welbehagen zat niet echt in het passief ondergaan van de herkenbare herhaling maar in het terug voelen van de krachten die deze klanken me ooit gaven. Nostalgie die in het nu instantkracht geeft. De cirkel sloot zich past echt toen ik thuis nog even de titel van hun laatste cd googelde: Nostalgia…