‘Och,’ zei de middelste van de drie, de armen gekruist op zijn bolle buik, ‘een adviesraad is niet meer dan een warm, democratisch chocoladesausje op een ijskoud bestuur.’
“Wat een onzin!’ riep deze aan zijn rechterzijde, waarna hij zijn glas met één ruk ledigde.
“Wat een volzin!” dacht die aan zijn linkerzijde, het nog halfvolle glas tussen duim en wijsvinger, een glimlach om de lippen.
