In Nederland heb ik geleerd dat ‘schepen’ het meervoud is van ‘schip’. In België heb ik geleerd dat ‘schepen’ het enkelvoud is van ‘schepenen’.Ook weet ik dat het meervoud van ‘mot’, ‘motten’ is. En hier leerde ik dat het meervoud van ‘kot’ ‘koten’ is. In Nederland gaat een student ‘op kamers’, hier ‘op kot’.
Je kunt je voorstellen dat dat allemaal best lastig is om te leren, maar ook wel erg leuk, want ik wil voorkomen dat ik als een curieuzeneuzemosterdpot wordt gezien. (Die heb ik moeten opzoeken…)
Als ik zin heb om een stukje te gaan lopen, moet ik in het Vlaams niet zeggen dat ik goesting heb om te gaan lopen. ‘Lopen’ in het Nederlands is wandelen dus ik moet oppassen geen grote sportieve ambities te pretenderen en ‘gaan’ zeggen.
Van fysiotherapeut naar kinesist
Toen ik net hier woonde, vroeg ik de weg naar een fysiotherapeut. De mevrouw aan wie ik het vroeg keek me aan alsof ik naar de kortste weg naar Saturnus had gevraagd. Ik moest natuurlijk ‘kinesist’ zeggen, maar dat wist ik toen nog niet. Zou je trouwens in Nederland naar een kinesist vragen, dan zou je ook alleen maar vraagtekens als antwoord krijgen.
Toen ik in het ziekenhuis een verpleegster aansprak zei ik “zuster”. Daarop antwoordde ze nogal kribbig: “Ik zit niet in het klooster hoor!”. De bedoeling was dat ik haar bij haar voornaam aansprak. Wel zo leuk eigenlijk.
Toen een collega van haar vertelde dat zij al 15 jaar in dat ziekenhuis werkte, zei ik: “Dan bent u een van de oudgediende hier.” Antwoord: “Ik ben niet oud!” Ik heb haar uitgelegd dat in Nederland een ‘oudgediende’ iemand is met veel ervaring en niets te maken heeft met leeftijd.
Direct of beleefd verpakt?
Waar ik ook aan moet wennen is dat men de directheid van mijn taal niet altijd op prijs stelt in Vlaanderen. Of in ieder geval met enige verbazing wordt aangehoord. Als men mij vraagt of iets rond of vierkant is, dan zijn er in mijn beleving drie antwoorden mogelijk: rond, vierkant of ik weet het niet.
In Vlaanderen kreeg ik op een dergelijke vraag dikwijls een ‘verhaal’. Een verhaal waar ik niet altijd het antwoord uit kon halen. Inmiddels ben ik in staat om zodanig goed te luisteren dat ik toch wel begrijp wat er bedoeld is. Het is gewoon een vriendelijk pakketje Vlaams waar het antwoord best ergens in verpakt zit. Maar voor ’n Ollander is dat soms best lastig.
