Op zaterdag 25 juni nodigden we alle vrijwilligers uit op een gezellige barbecue in het clubhuis. We mochten een vijftigtal gasten verwelkomen. Voorzitter Jef Van Dun bedankte alle aanwezigen voor hun inzet gedurende de afgelopen moeilijke coronajaren. Twee vrijwilligers, Marcel Faes en Rob Cornelissen, werden uitgebreid in de bloemetjes gezet. Voor hun jarenlange inzet werden ze beloond met het erelidmaatschap van onze club. Hieronder lees je wat ze voor onze club betekenden.
Marcel Faes
In jouw vorige leven Marcel, was jij het gezicht van de Post in Merksplas, toen nog gehuisvest in de woning van brouwer Sus Nees, tegenover het huidige postkantoor. Als ‘postmeester van dienst’ werkte je nauwkeurig en met de nodige discretie, twee eigenschappen van jou die later ook in onze club erg gewaardeerd werden.
Toen zoon Danny zo’n 15 jaar geleden het secretariaat overnam van Johan Sommen werd jij zijn eerste assistent. In die beginjaren bracht jij de post rond bij de leden want als ex-postbediende kende je elk straatje in Merksplas.
Later nam je er de facturatie van de cel sponsoring bij en volgde je mee de betalingen op. En tenslotte nam je ook de loonadministratie van trainers, spelers en vrijwilligers voor jouw rekening. Een stressvolle bezigheid die je telkens weer tot een goed einde bracht.
Bedankt voor al die jaren dat je stilletjes en op de achtergrond de boel draaiende hebt gehouden.
Namens K Merksplas SK bieden we jou vandaag het ere-lidmaatschap van de club aan. Uiteraard hoort daar een kunstwerk  bij en voor echtgenote Francine een mooie bos bloemen. Hopelijk krijgen beide een mooi plaatsje bij jullie thuis.
Rob Cornelissen
De carrière van Rob begon in de jaren tachtig toen hij als toeschouwer bij een voetbalwedstrijd van Gierle over de omheining sprong om een bewusteloze speler te reanimeren. Het bestuur van Gierle vroeg hem nadien om sportverzorger te worden. Na 5 jaar – in 1989 – maakte hij de overstap van Gierle naar Merksplas waar hij Leo Bols opvolgde. Intussen heeft hij er dus 33 dienstjaren opzitten en aan stoppen wordt voorlopig niet gedacht.
In vroegere tijden was het verzorgerslokaal behangen met posters van dames met weelderige boezems en veel anders moois. Volgens Rob bevorderden deze beelden het genezingsproces en leerde je heel wat bij over de vrouwelijke lichaamsbouw. Schepen Maria Verheyen zag dit echter niet zitten en de mooie dames werden van de muren gehaald.
Rob was soms ook een alternatieve verzorger.
Als een kwetsuur te lang aansleepte, deed een zalfje uit Oostenrijk met geheime Alpenkruiden vaak wonderen. En van sommige pilletjes zou je harder gaan lopen, beweren kwatongen.
Rob is, naast een prima verzorger, ook en vooral een ‘clubmens’ met een vlotte babbel en het hart op de juiste plaats. Bedankt voor uw ‘goede zorgen’ wat we in uw geval erg ‘letterlijk’ mogen nemen.
Ook clubmonument Rob werd opgenomen in de galerij van de ereleden. Uiteraard met een bijhorend kunstwerk  en een bloemetje voor mevrouw. Geef het een mooie plaatsje in jouw trofeeënkast.
