Pastoor Belmans werd op zondag 11 september in het zonnetje gezet. 42 jaar geleden, in 1980 werd hij priester gewijd. Eén week na zijn priesterwijding werd hij benoemd tot onderpastoor in Merksplas en was daar vier jaar de rechterhand van pastoor Desmedt die hij als pastoor opvolgde. Intussen dus al meer dan 40 jaar in functie. Ook kreeg hij in 1997 de parochie Zondereigen onder zijn hoede, intussen alweer 25 jaar. Daarbij heeft hij ook 15 jaar het sacramenteel leven in Vosselaar als priester ondersteund.
En dat werd op zondag 11 september in Merksplas gevierd. De parochiekerk was nagenoeg tot de laatste plaats bezet. Veel verenigingen waren er aanwezig met de verenigingsvlag en de parochiekoren van Merksplas en Zondereigen verzorgden de feestelijke gezangen. En als vanzelfsprekend waren er toespraken. Namens het parochieteam van Merksplas Zondereigen werd er gesproken door Guido Verhoeven en namens de gemeente Merksplas door burgemeester Frank Wilrycx.
De taak van de herder
Guido Verhoeven stelde vast dat ‘pastoor’ zijn niet meer is wat het ooit is geweest. Het vraagt veel geloof, overtuigingskracht en uithoudingsvermogen. Volgens hem was ook de tijd voorbij dat bijna alle mensen van Zondereigen en Merksplas wekelijks naar de kerk gingen. De gelovige is mondig geworden en is soms zelfs opstandig en dat maakt de taak van de pastoor er niet gemakkelijker op. Een gezond evenwicht zoeken tussen de veelheid aan opvattingen is haast onmogelijk. Het is de taak van de herder om de schapen zoveel mogelijk bijeen te houden.
En toen sprak Guido de pastoor rechtstreeks aan: “Samen met de ouders en hun familie voelde u zich gelukkig bij het doopsel van een kind. Enthousiast was u wanneer 8 jaar later deze kinderen hun eerste communie deden. Fier was u wanneer nog zoveel jonge mensen zich lieten vormen. Gelukkig was u wanneer twee mensen elkaar trouw beloofden. En bij een overlijden leefde u innig mee. U gaf uw mensen steun, troost en hoop.
Maar bezorgd bent u wanneer zoveel jongeren afhaken en de kerk niet meer ‘cool’ vinden. En verdrietig bent u wanneer de kerk in de toekomst het zal moeten stellen met een kleine rest priesters. En u vraagt zich dan af: “hoe moet dat?””
Saamhorigheid
Voor burgemeester Wilrycx was het duidelijk dat de jubilerende pastoor het reilen en zeilen van de gemeente zeer goed kende. “Het gezegde ‘ieder huisje heeft zijn kruisje’ is voor u geen onbekende. U was dikwijls aanwezig en betrokken bij mooie maar ook bij bedroefde momenten, u was een luisterend oor. De saamhorigheid en het medeleven dat dan op een spontane manier ontstaat zijn enorm belangrijk,” aldus de burgemeester.
Het was de burgemeester ook bekend dat de pastoor veel belang hecht aan het verenigingsleven, immers de verenigingen zijn het kloppend hart van een gemeente. Bij de verenigingen ontstaan vriendschappen en worden toekomstplannen gemaakt en zorgen zo voor leven in de gemeente, aldus de eerste burger van Merksplas.
De burgemeester stond ook nog even stil bij het zilveren jubileum als pastoor van Zondereigen. “De band tussen Zondereigen en Merksplas is altijd zeer groot geweest. Vandaar een speciaal woord van welkom aan de inwoners van Zondereigen.”
De burgemeester wenste de jubilaris nog vele mooie jaren toe en nodigde de aanwezigen uit om samen het glas te heffen op de gezondheid van de jubilaris en ieder die hem lief is.
