Twee jaar hebben ze er op moeten wachten. Muzikanten én publiek. Maar afgelopen zaterdag was het eindelijk zover: opnieuw een jaarconcert van Harmonie de Kunstvrienden. Dat daar afgelopen zaterdag veel goesting voor was, bewees de bomvolle zaal. Al snel werd het zoeken naar vrije plaatsen. Stoelen werden, waar het nog kon, in hoeken en kanten bijgeschoven.
Een feestjaar!
Een feestelijk uitgedoste Bart Noyen, voorzitter van de Harmonie, heette het publiek welkom. Feestelijk uitgedost, want “2023 wordt een feestjaar! De harmonie mag dit jaar namelijk 140 kaarsjes uitblazen.” En da’s knap, al 140 jaar muziek maken in Merksplas.
En dat zal zeker gevierd worden. Onder andere met de publicatie van een boek in samenwerking met de Merksplasse heemkring en zusterfanfare Sint-Willibrordus. Er wordt duchtig geschreven aan de geschiedenis en de daarbij horende anekdotes van beide muziekverenigingen. Een huzarenstukje dat tegen het einde van dit feestjaar klaar zou moeten zijn.
Daarnaast vormde het jaarconcert de aftrap voor een aantal festiviteiten die nog zullen volgen. Wie dit niet wil missen, houdt best de sociale mediakanalen en de website van de Harmonie in de gaten.
Een muzikale wereldreis
Na het welkomstwoord was het tijd om op een muzikale wereldreis te vertrekken; het thema van de avond. De warme vertelstem van Koen Thoné was de gids van dienst.
De Muzikale Kikkers, de jeugd en opleidingsgroep van de Harmonie onder leiding van dirigente Greet Sprangers, namen ons mee op een ritmische treinreis langs enkele bekende en minder bekende melodieën. Daarbij viel vooral ‘The Lord of the Dance’ op door de vrolijk wisselende ritmes.
Halverwege de reis werden de nieuwe kikkertjes aan het publiek voorgesteld. Dat waren er deze keer heel wat: in totaal 22 nieuwe muzikanten. Zij speelden voor het eerst mee op het podium.
Gouden stropdassen
Na een aanstekelijk bisnummer en welverdiend applaus maakte het groen van de Muzikale Kikkers plaats voor de zwarte hemden en gouden stropdassen van de Harmonie. Dirigent Sander Van der Kloot was onze reisgids.
Hun eerste nummer, het stevige maar tegelijkertijd vrolijke ‘March of the Belgian Paratroopers’, werd opgedragen aan Albert Noyen, Rik Willems en Willy Somers. Een eerbetoon aan drie muzikanten die het afgelopen jaar overleden zijn.
Daarna ging de reis verder over land, via zee, met de trein, te paard en op majestueuze zeilschepen. We konden uitbundig feesten op het strand van ‘Copa Cabana’. We dansten in de straten van New Orleans met het swingende ‘In the Mood’. Dit nummer deed de saxofonisten blinken in het maanlicht. Om vervolgens mee te deinen op het dramatisch filmische ‘Cleopatra’.
Ook de nieuwe muzikanten van de Harmonie kregen tussendoor, onder luid applaus, hun moment de gloire.
Toepasselijke afsluiter
De muzikale rondreis eindigde met de ‘Symphony of the Seas’ terug in eigen land. Terug war het begon: in het bomvolle, schoonste zaaltje van ons dorp. Het laatste nummer op het programma was ‘Mister blue sky’: een enorm toepasselijke afsluiter van een fijne avond. Want inderdaad: we had to hide away for soooooo long!
