Freelance theatermaker, toneelregisseur, acteur, lichtjes vergeetachtig en disharmonisch intelligent. Regisseert bij Het Heidebloempje Merksplas, Content Ravels, ID Theater Kasterlee en (even on hold) bij Musicalschool Tierlantijn.
De helft van Theaterke Straf Poejer waarmee we de Kempen en een helft van Vlaanderen afdweilen in de hoop dat er ons vroeg of laat toch leuk zou vinden ;), bedenker en schrijver van Vagabondia (2016) en De Revue (2018) en winnaar van Cultuurprijs Merksplas voor beide evenementen. Halve finale Belgium’s got Talent in een ver vervlogen verleden en bedenker van historische evocaties, figuratieverantwoordelijke voor productiehuis The Host voor het Story of Wortel-project en omdat dat allemaal niks oplevert in deze beroerde tijden ook nog Assistent Chef Markeur aan de Haven van Antwerpen. Vader van 2 prachtige dochters Maud en Romy die stilaan hun eigen weg maken…
Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2020 in Merksplas?
Voor Merksplas vond ik de Thermosfleskeszomer met o.a. Yevgueni de max. Ondanks alles slaagde een groepje enthousiastelingen er in om verschillende groepen naar Merksplas te halen en iedereen op een veilige manier te laten genieten van cultuur. Ook de groepen zelf waren enthousiast over de manier van aanpak.
Waaruit heb je de voorbije maanden vooral je energie gehaald?
Je kan energie halen uit de gekste dingen. Zeker in deze tijden waar je eigenlijk niks meer mag moet je het wel blijven zoeken. Het is niet omdat de restrictieve regeltjes alles overheersen dat je geen andere mogelijkheden meer hebt. “Corona is immers wat je er van maakt”.
Ik kan enorm veel energie halen uit de natuur. Bivakkeren in een Ardeens of Teutoons woud bij -3 is top. Daar kan ik van genieten. Bij een meer of een rivier tentje opzetten, vuurke stook en je plan trekken…daar kikkert een mens van op. Ik kan ook veel Pep, Pit en Poejer halen uit vernieuwde familiebanden met mensen die je dierbaar zijn of het begroeten van nieuwe mensen in mijn omgeving. Het gemis aan contacten kan je immers niet digitaal oplossen ondanks alles wat men beweert.
Ik kan ook heel veel prana en levenskracht halen uit het bedenken van nieuwe activiteiten die wellicht niet onterecht gecensureerd worden in 2021. Alleen het fantaseren en het verzinnen hier van zorgt voor een goei gevoel. Als alles goed gaat en dan bedoel ik echt goed gaat, beleeft Merksplas vanaf medio februari een uniek winterspektakel op de Kolonie. De Antwerpse productiefirma The Host organiseert er immers een groots opgezet videospektakel met historische wandelingen doorheen de Kolonie. Het zoeken naar figuranten is mijn taakje en de rollen invullen is fantastisch! Mensen kunnen zich trouwens nog altijd aanmelden om mee te spelen.
Wat heeft je op cultureel vlak thuis het meest bekoord??
Ik zag de prachtige ploeg jeugdig geweld van Toneelkring Het Heidebloempje op de planken staan van ons eigen GC. Ze glipten net door de mazen van de restrictieve Theaterboycot in oktober om te doen waar ze goed in zijn: samenwerken om op een magische manier van een droge tekst een speelbare toneelvoorstelling te krijgen die door iedereen gesmaakt werd. Zoveel enthousiasme en doorzettingsvermogen ondanks het vooraf vermanende “hetzaltochwelnietmogendoorgaan” vingertje van de Coronafarizeeërs. Gecoacht door een novice op dat vlak die haar hele ziel aan het project gaf, bijgestaan door een schare vrijwilligers met dezelfde instelling en met de steun van jeugdminnend gemeente Merksplas. Daar kan ik van genieten zie.
Ik las ook het fantastische boek Zonder de top te bereiken. In onze abondante Westerse cultuur proberen wij steeds het maximum uit alles te halen. Winnen, winnen en nog eens winnen is de boodschap. Tibetanen denken anders. Zij maken liever een rondgang rond een berg als respect naar tegenstrevers en als eerbetoon aan de natuur waar ze door mogen lopen. Een aanrader om eens over na te denken!
Welk liedje tekent voor jou 2020 en waarom?
The Hudson van de Schotse nog steeds rebel Amy Mc Donald.
Mensen die de tekst kennen die weten waarom, zonder poespas, zonder show en zonder selfies. En ook omdat het liedje het enige is dat ik iet of wat herkenbaar uit mijn gitaar kan krijgen. Sinds het begin van de lockdown volg ik immers gitaarlessen bij een te bescheiden Zondereigense Coryfee met engelengeduld.
Wat wens je ons dorp toe voor ’21?
Een snelle beëindiging van de werken in de Bevrijdingsstraat haha. Neen hoor alle gekheid op een stokje… Ik wens iedereen vooral een terugkeer naar het maatschappelijke leven van voor de corona-shizzle toe. Dat iedereen terug onbestraft diepmenselijk gedrag mag vertonen zonder dat je daarvoor gewezen dient te worden. Ik wens ook dat alle coronafarizeeërs die het in hun overheersende negativiteit altijd beter weten en bovendien ook nog eens het recht aan hun kant hebben, zich vergissen in het “Dit is het nieuwe normaal”. Dat mag je als maatschappij onder geen beding aanvaarden.
Aan dezelfde tartuffe, talk of the town pilaarbijters nog even een goeie tip voor 2021 : stop met roddelen over dingen waar je geen fluit van af weet. Je maakt er lieve mensen droef door. Ik wens dan ook vurig dat we snel terug kunnen naar een situatie waar iedereen terug kan doen wat hij of zij wil, gewoon omdat het mag…
Ik hoop ook van harte dat ons dynamisme en onze ondernemerszin niet helemaal zijn weggeëbt in een sfeer van laisser passer en voor iedereen een fijn knuffeljaar.
