Eindejaarsvragen 2020

Ann Daems

Waar je me van zou kunnen kennen? Soms denk ik wel eens, waarvan niet? Cultuur Merksplas, vrijwilliger bij klavier (het vroegere Zwart Goor), helper bij bloed geven, soepgroenten snijden voor 11.11.11, de Sinterklaasvrienden, Halloweenwandelingen, helper bij het Heidebloempje…

Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2020 in Merksplas?

  1. Nieuwe woorden, waaronder huidhonger. Nooit gedacht dat ik het zo zou missen, ik weet nu nog wie/waar ik het laatst mee geknuffeld heb: 7 maart= theater stap= gemeenschapscentrum.
  2. Onze Thermosfleskeszomer op de kolonie , zie vraag 4.
  3. De kolonie ontdekt door het theaterproductiehuis The Host Belgium met The story of Wortel. En waarom speelt dit nu in Merksplas? Omdat Wortel een stiltegebied is. Geschiedkundig heeft het verhaal zich in Wortel afgespeeld (kan je er niet even Merksplas van maken?). Ik ga er in mee figureren. Dat was eerst gepland voor begin december, toen werd het januari, nu (derde keer, goede keer) in februari.

Waaruit heb je de voorbije maanden vooral je energie gehaald?

Vanaf dag 1 heb ik vier single vriendinnen gebeld: “hoe gaat het? Wie moet ik contacteren als je ziek bent? Heb je bij iemand een reservesleutel liggen?”

Het eerste weekend van de lockdown had ik vier feestjes. Van druk druk druk naar 0 was best heftig. Gelukkig was het mooi weer en kon ik in mijn serre en groentebakken werken, of vooraan op de bank zitten buurten, met de buren, op veilige afstand, amper verkeer, zalig. Tot ik er bij uitkwam dat als je de natuur met rust laat, ze dichter bij huis komt: heel de gazon zat vol met woelmuizen. Nooit gezien, zit je op de bank, springt er een rat uit de sloot, help, dan moet het buurmeisje van 9 jaar mij komen uitlaten op 1,5 meter. Maar al bij al heb ik door dat harde werken nu nog altijd verse groenten uit de tuin.

Wat heeft je op cultureel vlak thuis het meest bekoord?

Ergens in juni kregen we met de gemeente Merksplas en Cultuur 1 wild idee. We zagen de bui al hangen, niks gaat er gebeuren. Kunnen wij samen toch niks organiseren? Vergaderingen via Zoom; al vlug hadden we een thema: “thermosfleskeszomer”. Wij zorgen voor 1 boeiende avond, jullie brengen je thermos mee, gevuld met thee of rosé. Het werden drukke weken. Om alles coronaproof te laten verlopen, moest er een parcours uitgetekend worden. Maar met enige trots kunnen wij zeggen “het is ons gelukt”! Vraag maar aan de mensen die erbij waren. Ik had die periode contact met cultuurdiensten van Malle, Duffel, Lint, Dessel… Allen hadden ze iets op de planning, maar enkel wij zijn doorgegaan.

Welk liedje tekent voor jou 2020 en waarom?

(klik op de afbeelding om het Facebook-clipje te bekijken)

Op 20 maart 2020 werd op elke radiozender het nummer You’ll never walk alone gespeeld. Ik wil met jullie de versie van Steven Goegebeur delen.

Waarom? Ik ben nog nooit zo vaak alleen geweest als dit jaar. Als je naar het nummer kijkt, met ongeveer 3.000 mensen samen, als sardientjes in 1 doosje, onbezorgd, genieten van een optreden, en dan als afsluiter dat nummer. Wie had dat nu kunnen denken? Dit doen we voor ’t eerst niet meer.

Wat wens je ons dorp toe voor ’21?

Ik merk nu dat mensen die echt niet buiten durven komen dat, als ze toch moeten winkelen, ze niet enkel gaan om te winkelen, maar ook om effe te buurten, of het nu bij de apotheker, de beenhouwer of de supermarkt is, en dat de handelaars daar prachtig mee om gaan. Laat dat ook zo blijven. Ik ben blij in een warme gemeente te wonen. Afsluiten doe ik nog met een quote: een knipoog doet deugd, nu ik je glimlach even niet zie.

Reageer

Lees ook
Close
Back to top button