Als er een aftiteling zou volgen na elke uitzending van de Olympische atletiekwedstrijden in Japan, had je er de voorbije maand ook ergens de naam van de Merksplasse firma RTLOC kunnen vinden. Die leverde er immers krachtige position-trackingtechnologie. Dat gebeurde wat op de achtergrond, maar de ambities reiken verder dan ooit.
Frederic Mes lag aan de basis van het systeem. “Ik groeide op in de buurt: lang in Turnhout, enkele jaren in Oud-Turnhout. Ik deed een jaartje China, omdat ik Chinees wou praten, maar keerde toch terug naar Leuven om burgerlijk ingenieur te worden. Dat traject rondde ik toch af met weer een jaar China, zodat ik zowel een Chinees als een Leuvens diploma heb. Intussen woon in Mechelen met mijn vriendin en mijn dochtertje van twee.”
“Hoe we hiermee begonnen? Het bedrijf van mijn vader draaide rond kart-timing. Bij de aankomst werden de tijden van de karts gechronometreerd en kon je berekenen hoe snel ze hadden gereden. Toen ik afstudeerde in 2014, wilden we een systeem maken dat ook tijdens de wedstrijd aangaf waar de karts zich bevonden en hoe snel ze gingen. Daarvoor bestond nog geen apparatuur. We begonnen er zelf aan, en een jaar later hadden we een product dat goed werkte.”
“Dit jaar belandden we met dat trackingsysteem viavia op de Olympische Zomerspelen. Bij alle atletiekwedstrijden droegen de atleten onder hun startnummer een tracker, die verbonden was met onze software. Die berekent waar iedereen zich op elk moment bevond. En daaruit kan je dan weer interessante dingen afleiden, zoals de snelheid waarmee ze op dat moment lopen.”
“Intussen werk ik bij RTLoc samen met twee mensen die samen met mij afstudeerden als burgerlijk ingenieur. En mijn vader is nog altijd van nabij betrokken, al staat hij niet op onze loonlijst.”
Was het altijd zo’n succesverhaal?
Frederic: “We zijn met ons systeem erg gefocust op sportwedstrijden. De kracht van ons systeem zit ‘m in de nauwkeurigheid en de snelheid waarmee alles berekend wordt. Andere bedrijven slagen daar voorlopig niet in.
Maar door corona gingen heel wat wedstrijden niet door. We moesten dus uitpakken met andere toepassingen. Zo maakten we een systeem dat de social distancing snel kon berekenen. We verwerkten het in kleine draagbare toestelletjes, die begonnen te biepen zodra mensen te dicht bij elkaar kwamen staan. Die toepassing heeft een ander bedrijf gecommercialiseerd.
Zo werken we: onze knowhow zit vooral in de softwaretoepassing. Die leveren we aan andere bedrijven, die ze kunnen integreren in hun producten.”
Terug op een draf
“Nu beginnen de sportwedstrijden terug op gang te komen, en kunnen we ons daarop weer focussen. Uitdagingen zijn er nog genoeg. In de ideale wereld zou ons systeem voor elke sporttak kunnen werken. Maar draadloze technologie wordt door de wetgeving streng gelimiteerd. In theorie zouden we ook voetbalwedstrijden kunnen tracken, maar als we het volgens alle regels moeten doen, lukt het ons nooit. Bij atletiek gaat dat wel: de atleten lopen allemaal in dezelfde richting, terwijl bij het voetbal alle spelers kriskras door elkaar lopen. Dat maakt alles een stuk complexer.”
“Een nieuw project waar we nu aan kunnen beginnen, is het paardenrennen. Ons systeem is daarvoor ideaal: met een global positioning-systeem (gps) zou je iets gelijkaardigs kunnen proberen, maar bij zo’n wedstrijd vormen bijvoorbeeld de tribunes een obstakel voor de noodzakelijke satellieten. Met ons local positioning system bieden we een performantere, snellere en meer nauwkeurige oplossing.”
Pendelarbeid
“Ik pendel zo goed als elke dag tussen Mechelen, waar ik met mijn gezin woon, en Merksplas. Bij mijn ouders hier heb ik een ideale plek voor het programmeerwerk. Met mijn twee collega’s kan ik genoeg videobellen om alles af te spreken en op te volgen. En hier in de buurt heb ik ook plaats genoeg om de dingen die we maken op grote schaal te testen. Ik kan desnoods bij enkele landbouwers in de buurt aankloppen om hun gronden mee te gebruiken.”
De toekomst
“Als ik naar niemand moest omkijken, vertrok ik zo terug naar China. Wat me daarin aantrekt? Niet het eten, of evenmin het landschap. Nee, het mondmasker dat ik daar droeg, was gewoon tegen de smog. Maar het geloof dat alles mogelijk is, is er sterk aanwezig. En als westerling drijf je makkelijk mee op die golf.”
Maar zo gek als bij het eerste programmeerwerk pak ik het niet meer aan: het waren lange dagen, en tijd voor iets anders was er niet. Door het aantrekken van mijn collega’s zit ik weer op een normaal ritme, en geniet ik volop van mijn gezinsleven.
Wat de toekomst biedt? Die lijkt veelbelovend: er zit nog veel groeimarge in wat we ontwikkelen. Alleszins willen we naast de sportwereld ook onderzoeken wat er mogelijk is in andere sectoren, zoals bijv. de logistieke sector. We zijn er alleszins van overtuigd dat de revolutie die de gps heeft ontketend, ook indoor mogelijk is. We merken dat grote bedrijven als Apple of Samsung daar ook op willen inzetten. Die doorbraak zit er nog aan te komen.”
