Het is al ver gekomen: tegenwoordig worden mensen aangemaand om iets te laten in plaats van iets te doen. De maand mei, die het ontluiken van natuur en dier herbergt, leende zich perfect hiervoor.
Ik heb de oproep om gedurende heel deze maand niet te maaien beantwoord met laten, want wat nog restte van mijn pelouzeke, is herschapen in uit de kluiten planten en grassen waarvan ik de doorgroei nog nooit had vergund. En eerlijk gezegd: het gaf mezelf een gastvrij gevoel door iets eenvoudigweg niet te doen.
Een volgende oproep tot laten zou bijvoorbeeld kunnen zijn om die verrekte oprit niet te spuiten gedurende een decennium of zo. Ik ga de voordelen van deze achterwege blijvende actie niet oplijsten, maar we moeten ons de vraag durven te stellen waarom die verdomde klinkers en hun voegen eruit moeten zien als de tegels van onze badkamer…
Men zegge het voort.
