Zo nu en dan surf ik wel eens naar een website die me namen en/of gezichten voorschotelt van mensen van Merksplas, die ik op de één of andere manier heb gekend.
Met de regelmaat van de doodsklok kom ik zo zelfs voor verrassingen te staan.
Misschien werkte vroeger de tamtam anders, werd er meer getelefoneerd of gesproken bij de bakker –
of klonken die klokken toen onheilspellender dan nu? Ik hoor u al mompelen dat hij dan maar meer de
sociale media-hort op moet…
Misschien wel.
Een oubollige manier om niet in het digitale verleden te bladeren is door een bezoekje te brengen aan
het kerkhof en daar langs zerken met profielteksten te flaneren, en er te scrollen doorheen je zoekgeschiedenis…
