Braca: de beat van twee broers

Al enkele weken verrast Café Chapeau Merksplas op stemmige (en gratis) concerten op hun vooralsnog zonnig zomerterras. Na de eigenzinnige Bob Dylan Tributeband en de vrolijke vrouwen van The Bonnie Blues, was het vandaag de powerfolk van Braca. Age for G. speelde een schattig voorprogramma.
Twee broers
Braca is inderdaad een duo broers.
Lander: “Samen met onze Seppe, deden we van kinds af aan veel dingen samen. We komen uit Nijlen. Beetje bij beetje zijn we in de muziek gegroeid. Seppe ging al snel naar de muziekschool en leerde er accordeon spelen. De tango’s en folksongs deden voor hem een nieuwe wereld opengaan. Ik koos voor gitaar. Mijn grote voorbeelden waren Dylan, Neil Young en Johnny Cash, maar ook System of a Down, Nirvana en vele anderen.”
Seppe: “We speelden al een tijdje samen, maar wat we nog misten was percussie. Toen gingen we zelf maar aan de slag. Eerst met een basdrum en een hihat, maar snel volgde een volledig drumstel.”

Treden jullie al lang als Braca op?
Met dit concept werken we al een vijftal jaar en hebben we her en der optredens. Vorige week stonden we nog op het folkprogramma van Schotsweekend in Alden Biesen, enkele weken terug waren we een van de rondtrekkende groepjes op de Wisselfeesten in Kasterlee. Verder hebben we de eer gehad om al enkele keren te mogen spelen voor Rootstown, een boekingskantoor in Aarschot met een geweldig internationaal aanbod.”
Hoe zou je jullie muziek omschrijven?
Lander: “We noemen het powerfolk, al spelen we niet de metal variant ervan. Stevige, moderne folk. Iedere artist is uniek. En wij doen gewoon Ons ding.”
Seppe: “Lander zorgt voor de tekst en voor het basispatroon, dat ik inkleur met mijn accordeon, drums en tweede stem.”
Lander: “Ja, Seppe zet zo de puntjes op de i. We proberen vooral origineel te zijn en te klinken. We willen niemand of niets nadoen. En onze kracht zit erin dat we samen van de oorspronkelijke schets een afgewerkt nummer kunnen maken.
En jullie zijn elkaar nog niet beu intussen?
Seppe: “Nee, hoor, dat blijft absoluut klikken. We hebben absoluut geen behoefte aan een extra basgitarist of een drummer. We zijn nu helemaal op elkaar ingespeeld, en bovenal: we hebben nu eenmaal een band die je onmogelijk kan delen. “