De naam ‘Hofkens’ doet in Merksplas meestal al wel een belletje rinkelen. ‘Ja, inderdaad, familie van den beenhouwer’ is de voorbije 43 jaren regelmatig door mij bevestigd.
Ik mag mezelf dan ook met enige fierheid een rasechte Spetser noemen. In mijn jeugd heb ik als lid en als leider heel toffe jaren beleefd in de chiro, In 2008 ben ik bij de lokale vrijwillige brandweer gegaan, en ik heb twee schooljaren les gegeven in Qworzó.
Momenteel ben ik werkzaam als coördinerend preventieadviseur voor 16 basisscholen binnen KOBA Zuiderkempen. Een job die zeer uitdagend is en in deze coronatijden toch nog een extra dimensie heeft gekregen.
Als ik mezelf zou moeten omschrijven met één woord, dan zou het toch ‘optimist’ zijn. Tegenslagen horen jammer genoeg bij het leven, maar er zijn elke dag zoveel meer redenen om te lachen dan om te kniezen.
Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2020 in Merksplas?
Als er één ding is dat in dit speciale jaar mijn ogen heeft geopend, dan is het wel hoe een ‘rijke’ gemeente Merksplas eigenlijk wel is. Doordat we ineens in ons kot moesten blijven viel pas echt op hoeveel kansen we als Spetsers hebben om het goed te hebben in onze vrije tijd.
Talloze verenigingen, meestal gedragen door vrijwilligers, die ervoor zorgen dat er kan worden gesport, gespeeld, gemusiceerd, geamuseerd….. en vooral dat we mekaar kunnen ontmoeten. Dat heb ik vooral gemist als sociaal beestje.
Maar dat komt terug, en misschien is het niet slecht dat we ons door dat gekke 2020 bewuster zullen zijn van het belang en de kracht ervan.
Waaruit heb je de voorbije maanden vooral je energie gehaald?
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het voorbije half jaar ook wel eens heb geklaagd en gezaagd. De familiebijeenkomsten met de Hoffies missen, festivals geschrapt, repetities en optredens met de band opgeschort, eens geen pint kunnen gaan pakken met de makkers….
Maar dat zelfmedelijden was dan maar even. Want al heel snel was er telkens het besef dat ik aan de goeie kant sta van de coronalijn. Iedereen in mijn omgeving is nog gezond mogen blijven (ons moeke gelukkig terug mogen worden), ik heb gewoon mijn job kunnen blijven uitoefenen en moest het niet met minder doen dan anders.
Voor mij vielen er alleen leuke dingen weg, en dat is voor andere mensen wel anders. Jan Hofkens
Voor mij vielen er alleen leuke dingen weg, en dat is voor andere mensen wel anders. Mijn energiepeil ging ook de hoogte in van Warre en Floor, mijn kinderen. Als ik zie met welke dynamiek en flexibiliteit zij zijn omgegaan met alles dat ineens anders was, dan heb ik geen reden om te klagen. Dan kan ik alleen maar fier zijn.
Wat heeft je op cultureel vlak thuis het meest bekoord??
Ik ben naar het toneel gaan kijken van de jeugd van de fanfare. Uiteraard ook een speciale editie (zeer knappe organisatie trouwens). Maar dat heeft me echt wel deugd gedaan. Chapeau voor dat jong geweld en hun begeleiding om in moeilijke omstandigheden dit te kunnen voorbereiden en brengen.
Als we spreken over mijn meest waardevolle culturele momenten thuis, dan gaat het over muziek. Ik heb eigenlijk heel wat artiesten, albums en liedjes herontdekt die al een hele tijd uit ‘mijn playlist’ waren verdwenen. En aangezien voor mij muziek vaak ook gepaard gaat met bepaalde herinneringen heb ik de voorbije maanden een mooie trip down to memorylane gemaakt. Een reisje dat gelukkig wel gewoon kon doorgaan. 😉
Welk liedje tekent voor jou 2020 en waarom?
Als ik één liedje moet kiezen dan is het Pianoman van Billy Joel. Geen verrassing voor wie me kent.
Aan dit liedje hangen hele mooie herinneringen vast doorheen de jaren. Telkens momenten dat het plezant was met mensen die ik graag heb.
Ook de inhoud heeft nog meer kracht gekregen. Een bruine kroeg waar de vaste tooggasten of de toevallige passanten hun verhaal doen tegen iedereen die zin heeft om te luisteren. Verhalen die na elke pint straffer worden, of miserie die ze toch even kwijt moeten en een pianist die met zijn liedjes de mensen dit even wil laten vergeten. Schitterend, toch?
Wat wens je ons dorp toe voor ’21?
‘Count your blessings every day’ vind ik een gouden raad die ikzelf hoog in het vaandel draag. Dit wens ik alle Spetsers oprecht toe de komende weken & maanden. Probeer in deze ‘bijzondere’ periode de kleine gelukjes te vinden, te omarmen en ervan te genieten zoveel je kan.
Van een vriendelijk gebaar is nog niemand ziek geworden, en lachen kan je ook met je ogen als een masker je mond bedekt.
Wanneer er er terug perspectief komt binnenkort, laat ons dan niet vergeten bij wie we al jaren met onze vereniging zijn langs geweest om sponsoring te vragen of lotjes te verkopen. Laat ons als Spetsers trots zijn op onze horeca, middenstand en zelfstandigen en hen in 2021 steunen waar dat mogelijk is.
Blijf veilig en gezond allemaal. Hopelijk tot binnenkort, terug iets dichter bij elkaar op een plein of in een kroeg, al dan niet met de pianoman.
