Donderdag waren Charel&co met de familievoorstelling Dom te gast in Merksplas. De cultuurdienst van de gemeente zorgde daarvoor. Het werd een heel grappige en gezellige theaternamiddag. Noora, Kato, Ella en Kobe maakten vooraf een vragenlijstje voor de acteur, en maakten er nadien in de Kongo een recensie over.
Charel haalde zowel heel wat kinderen als enkele ouders op het podium, in het meeslepende verhaal van een acrobaat die ooit iets fout deed, en sindsdien als ‘dom’ versleten werd. Hij wou maar een ding aantonen met zijn verhaal en zijn in elkaar geflanste materialen: ‘De Charel is niet dom, dat is hij nie; de Charel is genie!’.
Na de voorstelling praatten we nog even na met Charel, die in het echt Charel Lievens heet, over het stuk.
Was dit je eerste voorstelling?
Nee, ik speel er ook nog twee andere. ‘Dom’ speel ik al zo’n achttal jaar. In totaal heb ik ze al meer dan tweehonderd keer gespeeld.
Waarom maakte je een familievoorstelling?
Ik speel ‘Dom’ zowel in scholen als zalen. Het is – vind ik – veel leuker als er ouders en grootouders bij zitten. Dan kunnen ze het verhaal samen beleven. Er zitten ook wat mopjes in voor grote mensen.
Heb je wat je in ‘Dom’ toont zelf meegemaakt?
Nee hoor. Ik heb alles helemaal verzonnen.
Heb je nog een andere baan?
Ja, alhoewel ik vroeger enkel theater speelde. Maar met corona… Nu werk ik halftijds als leidinggevende in de jeugdhulp, met jongeren die geplaatst worden door een jeugdrechter.
Waar speel je deze voorstelling nog?
Op scholen, of zoals hier op vraag van de cultuurdienst, of buiten, of op dorpsfeesten.
Heb je vooraf stress als je gaat spelen?
Ja hoor, maar vooral bij een nieuwe voorstelling. Ik ben soms bang dat ik iets van mijn materiaal thuis zou vergeten zijn. Dat zou een ramp zijn.
Voel je je zelfzeker over de humor in het stuk?
Bij deze voorstelling wel. Soms is het wat zoeken naar wat het publiek grappig vindt. Het verschilt ook van voorstelling tot voorstelling.
Welke scène speel je het liefst?
Eigenlijk speel ik liefst de stillere, intieme fragmenten, zoals dat waarbij een meisje me komt helpen met de plakband. Voor kleuters speel ik vaak samen met een muzikant ‘Baf‘, waarbij ik met grote blokken bouw. Nadien spelen we samen met blokkendozen. Heerlijk!
Foto’s © Dirk Raeymaekers
Onze mening
Wat Noora, Kato, Kobe en Ella ervan vonden
Het decor
Kostumering
Muziek
Humor
Aandacht voor publiek
Circusgehalte
Een voorstelling voor de hele familie?
Belichting
Mooi verhaal?
We vonden het heel heel grappig. 'Dom' was een heel mooi verhaal.
We vonden het heel heel grappig. Charel deed soms erg klungelig, en bouwde de grappen mooi op. Hij betrok veel mensen bij de acts. Hij hield daarbij goed rekening met elk kind. Het circusgehalte zat goed met het jongleren. We verstonden alles zeer goed. Moeilijke woorden (zoals 'genie') legde Charel goed uit. Het was ook goed dat alle kinderen vooraan konden zitten. De zitmatjes waren wel wat hard. 'Dom' was een heel mooi verhaal, en eigenlijk was de boodschap niet om te lachen: misschien zie je er wat dom uit of deed je ooit eenmaal iets doms, maar daarom kan je nog altijd heel slim zijn. Eigenlijk zou de juf op school zo ook moeten denken.
Ferm initiatief! Fijne voorstelling: puur en simpel! Er is in Merksplas echt wel een publiek voor. ‘ ‘Nog van datte’ zoals we dat zeggen.