Staf Pelckmans
Geboren op de Heikant ben ik een rasechte Spetser. Tot januari 2019 was ik directeur-huisbewaarder van Cultuurhuis de Warande waar ik o.a. mee aan de wieg stond van organisaties zoals Theater Stap, Het Gevolg, MOOOV-filmfestival, Kunstinzicht, Ar-Tur, etc.
Ik besliste echter- na zoals ze dat noemen “rijp beraad” – in de Vlaamse politiek te stappen. Ik wou immers mijn opgedane kennis en ervaring inzetten in het beleid. Ik koos daarbij bewust voor de partij Groen omdat zij met een open vizier vechten voor een nieuwe ideologie waarin ecologie en sociale waarden aan elkaar gekoppeld worden. De Kempen in al zijn groei- en snoeipijnen houden me ook erg bezig: Merksplas is en blijft hoe dan ook mijn uitvalsbasis. Maar altijd met de ramen open op de wereld, want zonder reizen en ontdekken wordt mijn wereld snel te klein.
Wat was de belangrijkste gebeurtenis in 2019 in Merksplas?
Zoals eigenlijk in heel West-Europa de onwaarschijnlijke 40+ graden in de zomer: zalig uiteraard op het terras maar tegelijk een beangstigende evolutie voor onze kinderen en kleinkinderen.
Wie was voor jou dé persoon van 2019 voor ons dorp?
Ik zou zeggen de laatst geboren Spetser van 2019! Bekendheid en roem zijn immers zo vergankelijk en worden telkens voorbij gestoken door nieuw talent en frisse geesten. Ode aan de kinderen en de jeugd. En ik zet hierbij graag mijn petje af voor alle leerkrachten, directies en opvoeders van de Merksplasse scholen en de kinderopvang. Zij inspireren de toekomst!
Wat heeft je op cultureel vlak in Merksplas het meest bekoord?
Het collectief jongeren dat op een heel fijne wijze de Chapeau heeft doen swingen: jonge burgers die wat willen en samen iets ’tof en oprecht’ uit de grond stampen: dat verdient een applaus!. Uiteraard blijft ook het rijke Merksplasse verenigingsleven een enorme troef waarbij plekken zoals het gemeenschapscentrum en de leuke bib maar ook een privé-initiatief zoals de Kunstvrienden toch wel belangrijke pleisterplaatsen zijn.
Als groenliefhebber graag ook een extra-vermelding voor de Kleine Boerderij op de Kolonie: een mooi concept met een gezonde ambitie. Ook de actieve heemkundige kring Marcblas en de enthousiaste ploeg van De Manne vzw verdienen een sterretje!
Wat mag er voor jou in 2020 in Merksplas gebeuren?
Heel veel maar ook niet alles. Willen we een dorp blijven of maken we het ons gemakkelijk en laten we ons maar meesleuren in het halfslachtige statuut van stadsdorp met nog meer auto’s en eindeloze, onnodige drukte.
Rustig blijven afwachten is geen optie: ieder voor zich moet hier gewoon mee aan de slag: de fiets op, te voet gaan en/of het openbaar vervoer nemen, opritten ontharden, een boom planten, slim bouwen en verbouwen, kopen bij de lokale handelaar etc.
Merksplas (de Kempen) heeft in deze heel veel troeven maar moet ze nog meer benutten: de herwaardering van de Kolonies bv. is fantastisch maar staat dan weer in een schril contrast met een kilometer verderop de onwaarschijnlijke uitbouw van een winkelcentrum midden in een bos-en recreatiegebied. Meer dan ooit moet Merksplas keihard vechten voor zijn open ruimte enerzijds en tegelijk ook zijn dorpskern drastisch herwaarderen. Met z’n fietspaden gaf ze al het goede voorbeeld: nu moeten we de moed hebben te werken een aan gedurfd nieuw verkeerscirculatieplan. Dat vergt politieke moed,durf en visie, liefst over alle partijen heen.
Jouw grootste klein geluk in 2019?
Tussen de buien door maakten we met mijn muzikale vrienden van Bluewire een heuse cd : ze ligt NU op de persen en rolt er 18 en 17 januari 2020 uit gevolgd door een resem optredens ten lande!
Welk liedje tekent voor jou 2019 en waarom?
The Little Things are Hardest in the End van een canadees Singer-songwriting duo Pharis & Jason Romero.
Het leven samengevat in drie stroofjes en een refrein!
Wat is je goede voornemen voor 2020?
Flink mijn politieke best te doen, voldoende te genieten van kinderen en kleinkinderen, enkele mooie stappen in de wereld zetten en op het juiste moment de juiste muziek brengen! Meer hoeft dat niet te zijn… La vie en rose!