Eindejaarsvragen 2021

Pieter Geerts

Pieter Geerts: “Als echte Spetser doorliep ik het hele verenigingsleven in Merksplas. In een ver verleden behoorden de chiro, badmintonclub, plus 13 en voetbal tot mijn talrijke hobby’s. De laatste jaren vond je me vooral achter een tafeltennistafel, op het tennisveld, in een squashbox of misschien ook wel af en toe op café.

Daarnaast heb ik jaren gewerkt als leerkracht en zorgcoördinator in de gemeenteschool Qworzó. Exact een jaar geleden besliste ik om met zekerheid het onderwijs vaarwel te zeggen en verder te gaan in de sportwereld. Samen met mijn gezin ben ik blij in Merksplas te wonen en genieten we steeds meer van de mogelijkheden in ons dorp.”

Wat was voor jou de belangrijkste gebeurtenis of trend in 2021 in Merksplas?

Door de coronaperiode zaten we vaak (met 2 jonge kinderen) wat opgesloten in ons huis. Hierdoor werden we bijna verplicht om meer onze wandelschoenen aan te trekken. Voordien was dit niet meteen mijn favoriete bezigheid. Het afgelopen jaar heb ik dit echter steeds meer weten te waarderen. Het zorgde voor heel wat ontspannende momenten voor mezelf en het gezin. Het deed me beseffen dat we helemaal niet ver moesten gaan om mooie momenten mee te maken.

Welke dorpsgenoot wil je in de bloemetjes zetten voor wat hij/zij dit jaar voor jou én/of ons dorp betekende?

Als voormalig collega heb ik gemerkt dat directeur zijn op een school geen eenvoudige opdracht is. Ik heb dan ook het hele jaar aan Bea Mertens (directie nu in de gemeenteschool) gedacht. Zij volgde me in 2019/2020 op in een duobaan en is sinds dit jaar alleen directrice van de school. Ze heeft dus nog geen enkel jaar gehad als directie van de school zonder corona.

Ik kan me zelf echt levendig voorstellen wat dat betekent qua communicatie, opvolging en de daarbij horende stress. Eigenlijk is dit op deze moment bijna constant crisismanagement. Ik wil wel even benadrukken dat Bea zelf hierover nooit bij mij heeft geklaagd. In ieder geval, ze doet dit voortreffelijk.

Wat heeft je op cultureel of sportief vlak het meest bekoord?

Na mijn job in het onderwijs besliste ik om TT Kempen op te richten. Dit is een bedrijf in de sportwereld rond tennis, tafeltennis en padel. Samen met de Merksplasse tennisclub hebben we dit jaar grote stappen gezet qua begeleiding van jeugd, volwassenen en jongeren. Onze ledenaantallen zijn serieus gestegen en er zijn ook meer en meer kinderen die tennis echt als een leuke competitieve sport beginnen te zien.

Daarnaast wil ik ook even benadrukken dat de tafeltennisclub van Merksplas na een lange weg in de provinciale reeksen ondertussen in 2de nationale speelt met spelers uit Merksplas zoals Koen Jacobs, Yannick Maes en mezelf. Net daaronder vinden we heel wat jeugdspelers terug van 10 tot 16 jaar die met zekerheid binnenkort op ons niveau zullen verschijnen. Het is het resultaat van hard werk met een goede visie waarbij ik ook een steentje heb kunnen bijdragen.

Wat heb je het liefst gelezen in 2021?

Voor mij het liefst een thriller van Baldacci of Harlan Coben. Jaarlijks lees ik wel een aantal boeken van deze schrijvers zonder dat er daarbij echte hoogvliegers te noteren zijn.

Aan welk liedje heb je veel gehad het voorbije jaar?

Muziek is echt iets waarvoor ik me matig tot niet interesseer. De enige keer dat ik dit jaar mijn radio in de auto harder heb gezet is voor de nieuwe song van Stromae. Niet omdat ik zozeer fan ben van zijn genre, eerder omdat ik het interessant vind dat hij als kleine Belg zo een grote wereldartiest is kunnen worden.

Jouw grootste klein geluk in 2021?

Ik ben net peter geworden van een prachtig petekind, Jop Geerts! Daarnaast heb ik ook gemerkt dat onze kinderen echt blij kunnen zijn met ons in de buurt (al waren er ook heel wat andere momenten). Corona heeft ons toch wat dichterbij elkaar gebracht als gezin. Het was zelfs wat moeilijk voor me om opnieuw in de “snelheid van onze maatschappij” in te stappen.

Wat wens je ons dorp toe voor 2022?

Ik hoop eigenlijk op een maskervrij 2022. Voor mij is het ontbreken van gezichtsuitdrukkingen en het niet herkennen van mensen echt een heel moeilijk iets. Je merkt en voelt meteen minder emoties waardoor alles wat somberder wordt. Ik zou zeer blij zijn met gewone avonden zonder scans, mondmaskers en afstand. Door de gehele situatie is ook iedereen zo uit elkaar gerukt in onze maatschappij wat voor heel wat tweedracht zorgt. Ik hoop echt dat dit stilletjes aan terug kan hersteld worden.

Reageer

Lees ook
Close
Back to top button