Liesbet Sommen
Ik ben geboren en getogen in Merksplas en koester warme herinneringen aan mijn jeugd. In de Vrije Bassisschool zette ik de eerste stappen in mijn schoolcarrière. Mijn moeder May Vorsselmans was er haar hele professionele leven (zorg)leerkracht. Ik stam uit een christendemocratische politieke familie met wijlen mijn grootvader Herman Sommen, toenmalig CVP-schepen en oprichter van Spelewei, de lokalen voor de jeugdbewegingen. Mijn vader Ad Sommen was fractieleider en voorzitter van de lokale cd&v.
De turnkring Rust Roest en de Chiro waren als kind mijn favoriete hobby’s … En later, als puber, ging ik appelkers (en soms iets anders) drinken in het café Sir Lancelot. Als twintiger ging ik talloze keer joggen in Carons Hofke, ideaal gelegen in de straat waar ik opgroeide. Ondertussen, na jaren beleidswerk achter de schermen bij cd&v maar ook bij de CM, ben ik op 9 juni verkozen tot Europees Parlementslid. Ik ben ook plusouder van drie tienermeisjes en mama van twee jonge kindjes. Samen met mijn man Bart weet ik dus buiten het werk wel wat gedaan.
➽ 2024 was een jaar voor mij waarin …
Mijn professionele leven op zijn kop gezet werd. Toen me de vraag gesteld werd of ik als nummer twee op de Europese cd&v-lijst wou gaan staan, heb ik niet lang moeten twijfelen. Ik had al snel door dit een niet te missen kans was en sprong dan ook graag in het diepe. Wat volgde was een intense campagne waarbij we, zonder overdrijven, heel Vlaanderen afschuimden om zoveel mogelijk markten te doen, mensen te zien en kiezers te overtuigen. In Merksplas kwam ik bijvoorbeeld op de braderij waar ik heel wat bekende gezichten terugzag.
De ontlading kon dan ook niet groter zijn toen op 9 juni bleek dat we onze tweede Europese cd&v-zetel binnen hadden gehaald. Bij deze zet ik ook nog eens graag mijn collega-kandidaten op de Europese lijst in de bloemetjes. Ik ben hen enorm dankbaar voor het behaalde resultaat. Sinds die verkiezingsavond in juni voel ik me een beetje als Liesbet in Wonderland. Ik leer enorm veel bij en ben mezelf er van bewust dat ik een buitenkans heb gekregen om een verschil te maken in het leven van vele Europeanen.
➽ Welke gebeurtenis of evenement in het dorp raakte jou het voorbije jaar het meest?
Het valt mij op dat het dorpse karakter van Merksplas achteruit gaat, net zoals op vele plaatsen in Vlaanderen. We wonen op een plaats waar elke vierkante meter grond telt: voor landbouw, natuur, economie of wonen. Soms leidt dat ook tot spanningen tussen die verschillende bestemmingen. We moeten dat overstijgen en verzoenen met een evenwichtig plan. Mensen wonen graag in Merksplas omwille van de rust en de samenhang tussen de mensen. Dat moeten we toch kunnen bewaren.
➽ Welke persoon, groep of vereniging in Merksplas heeft dit jaar op jou een bijzondere indruk op je gemaakt?
Ik zie dat de verenigingen in Merksplas hun best blijven doen. En dat is geen evidentie: veel mensen combineren vrijwilligerswerk met een job, een gezin of de zorg voor de eigen ouders. Ook de stijgende pensioenleeftijden maken het moeilijker om nog voldoende vrijwilligers te vinden. Maar in Merksplas bruist het middenveld en dat hebben we als samenleving ook echt nodig! Als jonge mama vind ik het planten van geboortebomen een sympathiek initiatief.
➽ Van welk radioprogramma, Spotify-playlist, album of podcast heb je de voorbije maanden genoten?
Ik ben plusouder van drie tienermeisjes tussen de 11 en 15 jaar. Nu al meer dan 8 jaar. Iedereen ervaart dit anders, elke situatie is anders. Zelf heb ik wel wat gehad aan deze podcast, omdat hij inzicht geeft in wat er toch bij veel mensen in deze situatie speelt.
➽ Wat heb je in 2024 graag gelezen?
Bij de gezellige lichtjes van de kerstboom lees ik graag Scandinavische thrillerboeken. Ik ben nu al een hele tijd de reeks aan het lezen van Jo Nesbo, over de getormenteerde maar briljante politieinspecteur Harry Hole. De “Nordic Noir”-sfeer van heel wat Scandinavische thrillerseries kan ik ook absoluut appreciëren, zoals bijvoorbeeld The Bridge of The Killing.
Bij wijze van voorbereiding op mijn rol als Europarlementslid, las ik deze zomer daarnaast Een persoonlijke geschiedenis van Europa, van de historicus Timothy Garton Ash. Hij kan als geen ander de Europese geschiedenis duiden, en in éénzelfde adem een diepgaande analyse maken over specifieke gebeurtenissen. Vaak koppelt hij die dan ook aan een persoonlijk verhaal dat hij meemaakte als journalist of historicus.
Ash noemt het boek zelf een liefdesbrief aan Europa, maar het is evengoed een oproep om niet op onze lauweren te rusten en Europa zoals we het vandaag kennen al helemaal niet voor vanzelfsprekend te nemen. Een aanrader voor wie, net als ik, een hart voor Europa heeft!
➽ Met welke kleine ingreep zou Merksplas voor jou in 2025 nog beter kunnen worden?
Zwerfvuil stoort heel veel mensen. Het is niet alleen problematisch voor onze openbare netheid, maar ook voor de natuur en grazende dieren in de wei. We vinden het vervelend dat een kleine groep van mensen niet doet wat verwacht kan worden, namelijk vuilnis op de correcte plaats sorteren. Net als vele plaatsen heeft ook Merksplas te kampen met zwerfvuil. Maar initiatieven als de Mooimakers zijn daarom des te lovenswaardiger. Misschien kunnen we in 2025 allemaal wat meer Mooimaker worden en zo bijdragen aan een proper en gezellig Merksplas!