“Zorgers vormen de basis van alles”. Deze stelling werd vorig jaar nog met verve verdedigd door filosofe Tinneke Beeckman in haar opiniestuk over de zorgers (De Standaard 4/2/2021). Maar zorgen die ‘zorgers’ nu echt voor alles? En zijn ze het werkelijke beginpunt van het maatschappelijke leven?
De witte sector heeft in het coronatijdperk alleszins deze perceptie mee: eerst zorg, en de rest komt later. De maatschappelijke dankbaarheid voor hen is dan ook groot. Iedereen herinnert zich de hartverwarmende spandoeken en het dagelijkse handgeklap tijdens de eerste golf.
Tegelijkertijd blijft het pijnlijk om te zien dat ondanks de maatschappelijke dankbaarheid zowel de status als de verdienste in de witte sector eerder laag is. De hardwerkende middenklasse heeft daarentegen eerder het aura van de geslaagde mens: ze werken hard, ze ondernemen, verdienen goed en hebben meer status.
Ordelijke flow
Doch de bovenstaande opsplitsing in twee groepen en de onevenredige waardering die ermee samenhangt, gaat voorbij aan een derde groep mensen die de basis legt voor hun beider activiteiten: de ordehandhavers.
Zij verzekeren op de achtergrond het ordelijk verloop van alle maatschappelijke activiteiten. Onze samenleving is op te vatten als één constante flow van kleurrijke contacten tussen mensen. Het “ordelijk” verloop van deze flow is de natuurlijke schijn die ontstaat in moderne welvaartstaten. Deze schijn verdoezelt de harde realiteit dat de orde elke dag gehandhaafd wordt opdat de flow zijn verwacht patroon kan verderzetten en het maatschappelijk leven mogelijk wordt. Tijdens een crisis, zoals de coronapandemie, wordt het fragiele karakter van de aanwezige orde terug duidelijk. Zo mocht zondag een gemolesteerd Brussel alweer haar puin weer ruimen na de zoveelste betoging tegen de coronamaatregelen. De orde was daar even een namiddag weg.
Onderschat maatschappelijk goed
Als de orde niet actief gehandhaafd wordt, is het nog maar de vraag wie een einde zal stellen aan de bijna dagelijkse bewuste verstoring ervan. De volgende kleine selectie mag een wake up call voor ons allen zijn: La Boum 1 en 2, de oneindige reeks van lockdownfeesten, plunderactiviteiten in gesloten winkelwijken tijdens de lockdown, operatie nachtwacht in Antwerpen, alle veiligheidsoperaties in onze overstroomde gebieden en de bijna wekelijkse demonstraties tegen de coronamaatregelen.
Misschien zijn de geruchten over een komende stakingsgolf bij de politiediensten en het gevangenispersoneel nog wel de grootste bedreiging voor onze orde. Tot op heden bleven de ordehandhavers, corona of niet, onverstoorbaar verder werken. De lijst van hun “ordehandhavende taken” is lang … maar creëert op het einde, haast onzichtbaar, orde. Het is een zwaar onderschat maatschappelijk goed dat het eindresultaat is van vele inspanningen en geen natuurlijke toestand van een samenleving.
Geen zorg zonder orde
Natuurlijk moeten de ordehandhavers ook “verzorgd worden”. Dit weerlegt de zaak echter niet. Het maatschappelijk gebeuren wordt pas mogelijk als er een minimale orde is waarbinnen de zorgers kunnen werken. Niet voor niets zijn de basiszorgers in de natuur ook uitgerust met ordehandhaving. Wie twijfelt, kijk best eens naar de wijze waarop een moederdier haar jongen beschermt. Zorg en orde gaat daar hand en hand en dat niet zonder reden: geen zorg zonder orde.
Opinies op merksplas.NU
In de opinierubriek komen meningen aan bod van mensen uit Merksplas of die er een band mee hebben. Hun naam vind je netjes bij de titel. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud ervan.
Die meningen hoeven niet noodzakelijk die van de redactie te weerspiegelen.
Jouw opinie kan hier ook een plaats krijgen. We hebben daar nog wel spelregels bij.
Helemaal mee eens dat de orde een zeer belangrijke basis is. De manier waarop deze wordt gehandhaafd is niet altijd zoals een moederdier die met haar jongen omgaat… Wat niet wegneemt dat ik veel respect heb voor vele ordehandhavers die dit wel trachten te doen op een ‘zorgende’ manier. En zo ken ik er velen en heb ik al zeer dankbaar gebruik kunnen maken van hun ‘zorg’. Maar het systeem van straffeloosheid voor zij die orde ‘handhaven’ met overmatige agressie, racisme,… maakt dat bij velen dat respect wordt aangetast. En dan kom je in een vicieuze cirkel, vrees ik.
Bovendien vind ik het erg jammer dat de betoging van zondag wordt gezien als oorzaak van het puin in Brussel. De grote massa die de vreedzame boodschap van de betoging uitdroeg, had niks te maken met een kleine groep georganiseerde criminelen, die maar met 1 doel kwamen en dat was de orde verstoren. Dat is voor mij hetzelfde als zeggen dat ‘de ordehandhavers’ agressief en gewetenloos zijn, als je een deel van hen aan het werk hebt gezien in Brussel zondag…