Vorige zaterdag werd voor het vierde jaar op rij de Aardbeiencross georganiseerd in Merksplas Kolonie. Ik heb de wedstrijden thuis vanuit de zetel gevolgd. Dat Alvarado en Sweeck uiteindelijk als overwinnaar over de streep reden, kwam ik via de samenvatting op het einde te weten. Want tijdens de wedstrijd zelf betrapte ik me erop dat ik vooral op zoek was naar gekende mensen in het publiek.
Vernieuwd parcours
Wanneer ik de locatie ken waar de renners fietsen, ga ik steeds op zoek naar herkenningspunten. Daarbij viel het me onmiddellijk op dat het parcours verlegd was. Zo kwam het achterwerk van het varken de voorbije edities steevast in beeld. Dit jaar passeerden de renners niet langs de voorzijde van het bezoekerscentrum. Ze maakten meer lussen in de weilanden achter het domein en fietsten dit keer tot aan de gebouwen van de Spetter. De berg die enkele weken geleden nog dienst deed bij de re-enactment tijdens het bevrijdingsweekeind, werd opnieuw beklommen. De zandbak was ook verlegd.
Febe Vissenberg
De vrouwen waren al twee of drie ronden ver toen de televisie hier werd opgezet. Terwijl ik me vanuit de zetel wat aan het oriënteren was, verscheen er onderaan in beeld ineens de naam F. Vissenberg. Aangezien ik nog wel eens met haar op een familiefeest vertoef, viel haar naam me onmiddellijk op. Sindsdien bleef mijn oog continu de namenbalk volgen die onderaan verscheen.
De commentatoren deden zowel zaterdag als zondag hun best om van de Aardbeiencross een thuismatch te maken voor Toon Aerts. Maar hij moet daarin toch onderdoen voor Febe! Geboren en getogen in Merksplas fietst ze momenteel als eerstejaars junior bij het Woutim Dexters Sport Cycling Team. Als je dan de kans krijgt om in eigen dorp mee te rijden met de elite; wow!
Febe: “Dit is het tweede jaar dat ik kon deelnemen aan de cross in Merksplas; dit keer tussen de elite. Ik had geen verwachtingen en wilde gewoon plezier hebben. Het parcours was zoals elk jaar weer redelijk pittig, hoewel het dit jaar iets minder zwaar was omdat er bijna geen modder was. De zandbak lag er ook weer stevig bij. Dit is altijd mijn favoriete onderdeel van het parcours. Ik ben er bijna elke ronde helemaal door geraakt. Ik was goed mee in de start, maar voelde al snel dat de benen niet super waren. Ik ben gewoon blijven rijden op mijn eigen tempo en heb er het beste van proberen te maken. Na vier ronden ben ik er uit gehaald omwille van de 80% regel. Jammer, maar teleurgesteld ben ik niet. Plezier maken was het doel en dat is me gelukt!”
Gekend volk
Tijdens de wedstrijd van de mannen werd mijn focus verlegd naar het publiek dat langs de kant stond. Gelukkig wordt hetzelfde rondje verschillende keren gereden en zijn er af en toe herhalingen te zien. Dat geeft je de kans om heel zeker te zijn of je de schepen van cultuur écht wel herkend hebt. Maar ook die ene leerling uit Vosselaar met een aardbeienmuts op zijn hoofd. Dan was het gemakkelijker om de burgemeester te spotten. Maar ja, niet iedereen mag tijdens de prijsuitreiking mee op het podium.
Fotoverslag van Kristof
Zondag stond Kristof Van Accom op het terrein van de Kolonie bij de mannenwedstrijd, en hij maakte er voor ons deze reeks:
