Sinds 1992 woon ik in Merksplas. Owv het werk van mijn man, Dirk De Vry, zijn wij verhuisd van Malle naar hier. Merksplas was toen een gemeente die we totaal niet kenden. Beetje bij beetje hebben we ons geïntegreerd.
In 1992, 1994 en 1998 zijn onze 3 kinderen geboren : Stijn, Tijl en Anne.
Van opleiding ben ik onderwijzeres. In 2001 solliciteerde ik in Qworzó, de gemeentelijke basisschool in Merksplas. Ik startte er als zorgleerkracht/zorgcoördinator. Hierdoor heb ik heel veel Merksplasse kinderen en ouders leren kennen. Op 1 september 2019 ben ik op onze school in het ambt van directeur gestapt.
Mijn vrije tijd breng ik heel graag door met mijn gezin, familie en vrienden. Het hoeven niet altijd grote bijeenkomsten te zijn. Een gewone babbel, een onverwacht bezoek met een aangepast drankje vind ik altijd fijn. Daarnaast ben ik graag buiten. Ik vind het leuk om te gaan wandelen en fietsen.
Wat was de belangrijkste gebeurtenis in 2019 in Merksplas?
In 2019 werd het Huis van het Kind opgericht en geopend. Alle vragen die ouders hebben vanaf, en zelfs voor de geboorte van hun kindje tot dat deze jongvolwassen zijn kunnen binnen deze organisatie besproken worden. Dit is een goed initiatief. Ouders kunnen er terecht voor alledaagse vragen bij de ontwikkeling van hun kinderen. Daarnaast is er ook een laagdrempelige toegang voor als het minder goed gaat, als er zorgen zijn. Dit maakt het aanbod zo breed. Mooi!
Wie was voor jou dé persoon van 2019 voor ons dorp?
Ik heb een fijne vriendin in ons dorp, Nelly Vermeeren. In het verleden hebben we intens samen gewerkt. Dit voorjaar toonde ze met trots haar zelf geschreven kinderboekje Vivi, de huisvlieg!. Het was helemaal klaar.
Nelly vertelde me een hele tijd geleden dat ze gestart was met het schrijven van een kinderboek, gebaseerd op een situatie uit de leefwereld van haar kinderen.
Het is een mooi kinderboek dat echt de moeite is om aan je kinderen voor te lezen. Ik heb het zelf al enkele keren als geboortegeschenk gegeven. Merksplas mag weten dat er een bescheiden auteur in onze gemeente is.
Wat heeft je op cultureel vlak in Merksplas het meest bekoord?
Op cultureel vlak werkte de werkgroep in Merksplas Herdenken en verzoenen een zeer mooi en degelijk programma uit rond 75 jaar bevrijding. Door de grote variatie in het programma vinden alle leeftijdsgroepen wel ergens een goed aanknopingspunt om deel te nemen. Het varieert sterk : een optocht, expo, lezingen en zelfs een feest. Voor ieder wat wils. Knap!
Wat mag er voor jou in 2020 in Merksplas gebeuren?
Het zou fijn zijn mocht onze gemeente in 2020 op alle gebieden goed blijven draaien.
De sfeer in ons dorp is goed. Verschillende groepen/organisaties zorgen ervoor dat Merksplas bij elkaar komt. Dan heb ik het over jeugdbewegingen, sportverenigingen, verenigingen voor volwassenen enz. Dit vraagt enthousiasme en dat moet blijven.
Er komen ook nieuwe of vernieuwde zaken bij. Deze handelaars wil ik veel succes wensen. Maar ook de bestaande plaatselijke handelaars wens ik een goede handel toe.
Tenslotte hoop ik op een sterk geboortecijfer zodat onze gemeente mooi aangroeit. We verwelkomen die opgroeiende peuters/kleuters dan met plezier in Qworzó!
Jouw grootste klein geluk in 2019?
Mijn grootste klein geluk in 2019 is de stabiele gezondheidstoestand binnen mijn gezin.
Je beseft pas hoe gelukkig je kan zijn met het alledaagse leven als het eens anders loopt. Dit hebben wij in 2017-2018 moeten ervaren. Het heeft ons toen zeer hard aangegrepen. Als alles beetje bij beetje terug op de rails geraakt, dan is dat voor mij intens geluk.
Welk liedje tekent voor jou 2019 en waarom?
In 2019 is onze oudste zoon getrouwd. Tijdens het feest nodigde Stijn me uit voor een dans op het nummer van Charlie Puth “One call away”. Het was een door hem bewust gekozen nummer.
Hij zet zijn leven verder met Nathalie, hoewel we maar 1 telefoontje nodig hebben om er voor elkaar te zijn!
Wat is je goede voornemen voor 2020?
Ik streef ernaar om naast mijn dagdagelijkse bezigheden 3 uur per week extra te bewegen. Dit is veel. Ik wil dit verwezenlijken door op vaste momenten wandel- en fietstochtjes te plannen. Hiervoor heb ik zeker de ondersteuning van mijn vriendinnen nodig die me aanzetten om samen met hen te vertrekken. Het geeft me niet alleen lichamelijke voldoening, ook emotioneel word ik hier beter van! Waarom zou ik het dan niet doen, toch?
