Geschiedenis
25 jaar Zigzag: Ive over de zomer van ’96 (3)

In deel 1 over het ontstaan van Zigzag las je al over het pre-jeugdhuistijdperk en het lobbyen bij de gemeente en sympathisanten. Deel 2 gaf je een kijk op een warme, maar vooral actieve zomervakantie. Voor dit derde en laatste deel neem ik je graag mee naar het eerste jaar jeugdhuis. Een jaar van aftasten, trends zetten en herinneringen die niet zullen verdwijnen. Jong en onervaren, maar met een rugzak aan verworven technische capaciteiten, begonnen we aan het avontuur waarnaar zo lang werd uitgekeken.
Het eerste levensjaar
- De contacten met de brouwer legden we al in de zomer. Via de plaatselijke drankenhandel (toen nog Verlinden) kwamen we in contact met ‘JOHN VAN DEN BROUWER’, een stevige man die ons dankzij zijn praatjes allemaal inpakte en er een schone strik rond legde. Veel beloftes deden we, en we kwamen ze allemaal na. We mochten met hem mee barkrukken kiezen. We bestelden tafeltjes en stoelen, en die werden mooi geleverd. Zijn uitspraak ‘Ik ben maar hardop aan het denken’ was mijn eerste kennismaking met de harde maar correcte wereld van marketing en commercie. En het werkte! Hij zag toekomst in ons en wij waren hem dankbaar.
- Het was John van den brouwer die de OPENINGSRECEPTIE mee vormgaf. De gratis vaten De Koninck beschouwde hij als de start van een mooie samenwerking. Familie, buren, gemeentebestuur, technische dienst nodigden we uit voor een bolleke en een prinske. ‘De jeugd is volhardend’, waren wijze woorden van de schepen van jeugd. We feliciteerden, leidden rond, wensten succes en praatten enthousiast. Een dag later was de darmflora iets minder enthousiast dankzij de gratis drank.
- Snel bleek het jeugdhuis echt een huis te zijn dat de Merksplasse jeugd samenbrengt. Voor jongeren en door jongeren. Het werd mijn eerste contact met het woord ‘pluralisme’ en van hokjesdenken was geen sprake. Ook dat werd duidelijk wanneer het eerste MUZIEKbudget werd opgemaakt: zowel Serious Beats als De Afrekening konden niet ontbreken in de platenkast. Zigzag was een plaats waar velen voor de eerste keer in contact kwamen met wat later hun muzikale idolen zouden worden. Een plaats waar we Ancient Rites mixten met Thunderdome en waarbij langharigen duchtig bleven headbangen op de zaterdagavondfuiven. Het bezemkot werd er luchtgitaargewijs regelmatig geplunderd.
- Niet alleen tijdens de feestjes ontdekten we nieuwe muziek. Ook de talrijke OPTREDENS kon de Merksplasse jeugd smaken. Steeds opnieuw werd het mobiele podium vanuit het gemeentemagazijn gehaald en opgesteld op de ‘dansvloer’. De artiesten werden gesoigneerd met de nodige zorgen, die voornamelijk uit een warm onthaal en voldoende drankbonnen bestonden. Zo passeerde ooit Tom Helsen op een der eerste Ziggy Pops. Even later kreeg Milow een plek op het podium. De gangsters van St.Andries Mc’s (check hun ‘Represent 2000 Antwaarpe’) sloegen erin om hun gage te mislopen door het stelen van een pickupnaald. Zigzag werd de start van een vriendschap tussen het Zweedse Leiah en de Belgische bands Hebriana en Reiziger. Er volgden heel wat muzikale contacten. Later betraden ook Vitalski en J.M.H. Berckmans (zaliger) het podium voor een unieke reünie van Circus Bulderdrang.
- Zigzag is een huis van kameraadschap, van VRIENDEN maken die je nauw aan het hart liggen. Mensen waarbij je je twintig jaar nadien nog steeds hij op je gemak voelt, waarmee je gerust een avond mee aan de toog aan de praat blijft. Mensen die je respecteert voor wie ze zijn en wat ze samen met jou gedaan hebben. Mensen die je als getuige op je huwelijk of meter/peter van je jongstgeborene durft vagen. In Zigzag ontstaan relaties die niet stuk te krijgen zijn. De eerste ‘Zigzagkinderen’ (lees: kinderen van een Zigzagkoppel) zijn ondertussen de lagere school ontgroeid. Ze zijn bijna klaar om de nieuwe generatie Zigzaggers te worden. We zijn er gerust op (en zeker ook trots) dat zij zich daar thuis zullen voelen. En we hopen vooral dat zij er evenveel deugd aan kunnen beleven als twintig jaar terug.
Gefeliciteerd Jeugdhuis Zigzag! Stevig in de volwassenheid en nog steeds volop aan het groeien. Maar nooit te oud om jongeren bij elkaar te brengen, zich te ontplooien en initiatief te leren nemen.