VBS Yugro: Geen breuk met verleden, maar nieuwe start

Zaterdag was er het schoolfeest van wat toen nog VBS Merksplas was. Dat vond noodgedwongen plaats op de straat, de pleinen en grasvelden rond de school, omdat er al gewerkt werd aan de speelplaats. Maar de VBS maakte van de nood een deugd: het moest een uitdagend feest worden voor het hele dorp. En dan pakten ze ook nog uit met een nieuwe naam! We praatten even na met Els Brosens, Greet Loomans en Koen Thoné, het directieteam.
Hele aanloop
Els Brosens: “En dat werd het ook: het was zaterdag grandioos. Weken voorbereiding kropen er in. Zo zorgden we o.a. voor 900 stoelen en tafels. Maar er waren nog veel mensen die geen zitplekje vonden. We hadden kunnen uitwijken naar de Kapel of de Kolonie, maar nu hadden we met het goede weer en vlakbij onze school de beste locatie die we ons konden dromen. Het was een hele organisatie om alles op één dag op te bouwen en nadien af te breken, maar het was de moeite. Zo hadden we bijvoorbeeld een standje waarop we onze schoolvisie toelichtten, een goodybag voor ieder kind…”
Koen Thoné: “… Het was dus geen gewoon schoolfeest. We behielden de tombola, het cafetaria en de spelletjes, maar voor de rest was het een groots kinder- en dorpsfeest. We hadden een foodcorner in de tuin van de Zigzag, een kinderdisco, een fotobooth met onze nieuwe mascotte.”
Geslaagde apotheose
Greet Loomans: “Het feest zaterdag was de mooie apotheose van een verhaal dat we vier jaar terug begonnen. Toen startten we aan ons visietraject. Een visie hadden we al, maar klopte die nog wel? Waren we nog altijd die school onder de kerk? We betrokken daar ouders bij, leerkrachten, kinderen, externe partners zoals het CLB… om te vinden welke school we waren. “
Els: “Corona zorgde ervoor dat we er wat langer over deden, maar zo kwamen we uit bij onze drie kernwaarden: groei en bloei, RRR (rust, respect en regelmaat) en samen!”

Greet: “Maar we wilden ook de buitenwereld laten zien dat we onszelf terug uitgevonden hadden. We wilden ook rebranden. Als we wilden uitpakken met een nieuwe naam, was het nu een ideale gelegenheid. Met dat idee trokken we in december met de collega’s erop uit op een wandeling en toetsten we dat idee af. Daar zagen we ook de goesting en startten we met een brainstorm. Met een klein team werd het idee verder uitgewerkt, en konden we zaterdag uitpakken met onze nieuwe naam: VBS Yugro.”

Op zijn Vlaams
Greet: “De ‘VBS’ blijft een onderdeel van onze naam, want we wilden niet bruusk breken met ons verleden, maar een nieuwe start maken. Yugro, omdat je bij ons kan groeien en bloeien. En die ‘Yugro’ spreken we op zijn Vlaams uit. We werken immers met kinderen.”
Koen: “Zaterdag verscheen ook onze nieuwe mascotte tussen het volk: Gro. Een niet bestaand, aardig en leuk wezentje, dat bij ons bijvoorbeeld speels kinderen kan verwelkomen.”
Greet: “Vanaf nu hebben we een nieuwe naam, een nieuw logo, een nieuw schoollied, nieuw briefpapier, een nieuwe website… We pasten ook al onze Facebook– en onze Instagrampagina aan. Een hele make-over, en dan komt binnenkort ook nog onze compleet heraangelegde, groene speelplaats aan.”
Nieuwe kapstokken
➽ Jullie hadden het daarstraks over jullie kernwaarden. Kunnen jullie die nog even toelichten?
Els: “Bij ons mag ieder zijn wie hij is. We zetten in op ieders talent. Je leert je als kind bij ons jezelf beter kennen, met je talenten en je werkpuntjes. Je leert hier omgaan met anderen, hen begrijpen en appreciëren. Vandaar onze waarde ‘Groei en bloei‘. RRR staat voor rust, respect, regelmaat. Daarmee willen we een veilige omgeving maken om samen te leven en te leren. We willen inzetten op rust, op structuur in de dag en respect voor materialen, mensen en omgeving. En met ‘Samen‘ willen we leren in verbondenheid. We vroegen in ons traject na wat kinderen en ouders belangrijk vinden. ‘Samen allerlei dingen doen’ scoorde daarbij hoog; dat leken voor iedereen gouden momenten.”





➽ Op de Kop in je Top-dag vrijdag had Pedro De Bruyckere het over de veranderende samenleving, die ervoor zorgt dat leerkrachten nooit meer les kunnen geven in een klasomgeving die ze van vroeger kenden. Hoe gaan jullie om met alle veranderingen in de wereld?
Koen: “Daarvoor hebben we net onze drie kapstokken. Alles wat we doen, doen we van daaruit. Elke vernieuwing waarmee we te maken krijgen, kunnen we voortaan aftoetsen aan onze kernwaarden. Die zijn gegroeid uit onze school en uit de mensen die we hierbij betrokken. Dat is onze identiteit.”
“Neem nu die rust, die regelmaat en dat respect. We merken wel dat de wereld snel verandert. Mensen hebben daar nu vaak nog meer behoefde aan dan vroeger.”
“De veranderingen die op til staan, kunnen we met onze kapstokken beter aan. Omdat we er zoveel mensen bij haalden (ouders, leerkrachten, kinderen, het schoolbestuur), zijn die waarden ook gedragen. En zo krijg je ook de sterkste werking die je kan dromen.”
Els: “We hebben hier erg naartoe geleefd. Het heeft veel van onze mensen gevergd, maar het geeft ons nu ook veel energie. We zijn er een hechter team op geworden, en met volle goesting om met ons nieuwe gezicht naar buiten te komen!”
Hey ik ben een oud-leerlinge van vorig jaar van deze school. Ik vind het tof dat alles wat moderner wordt op school, maar ik ga nooit het thuisgevoel terug voelen. Mijn zusje, die hier nog op school zit, vindt het wel geweldig!