Nadia De Vriendt kwam praten tijdens de Boekenverkoop van de bib van Merksplas. Ze schrijft urban fantasy, verhalen met een magische inslag en elementen die zich afspelen in de echte wereld.
Fantasy
Daarbij staan mythologische wezens en conflicten tussen mensen en paranormale wezens centraal. Een eigentijdse setting is voor het genre niet strikt noodzakelijk: urban fantasyverhalen kunnen zich ook afspelen in een futuristische en historische omgevingen, feitelijk of ingebeeld, zolang de regels herkenbaar blijven aan die van het huidige universum.
Hans Simons, de man van Nadia, deed vandaag ‘even alsof hij vandaag een interviewer was en niet bekend was met haar’, omdat een lezing voor een zaterdagochtend misschien wat te saai was.
Een droom die uitkwam
Nadia komt uit Veerle-Laakdal, maar woont ondertussen al bijna tien jaar in Merksplas.
“Ik schrijf al zolang ik me kan herinneren. Als ik met de poppen speelde, maakte ik er al verhaaltjes over. Dat ging me makkelijk af. Opstellen schrijven, verhalen verzinnen, … ik deed het graag.”
Ondertussen verschenen er al twee boeken van haar hand. “Ja, dat is voor mij een droom die uitkomt. De publicatie van mijn eerste boek voelde wat onwerkelijk aan. Ik deed er ook een hele tijd over: ik werkte er toch langer dan een jaar aan. Bij het tweede boek had ik de touwtjes meer in handen. Ik denk dat ik daar een klein jaar over deed. Nu schrijf ik aan het derde deel van de trilogie Ars Goetia. Om een idee te geven wat ik schrijf, lees ik misschien de eerste pagina van het eerste deel even voor:”
Ik had de beschermingscirkel met krijt op de woonkamervloer getekend. Twaalf zwarte kaarsen stonden er op ongeveer gelijke afstand van elkaar rond. De meeste ervan waren al vaak gebruikt en tot kleine, dikke stompjes gereduceerd. Een tweetal was nieuw, recht uit de doos. Ze torenden als grote zussen boven de andere kaarsen uit.
Ik knielde neer op een halve meter van mijn cirkel en zette een dertiende, eveneens nieuwe, zwarte kaars naast me op de grond. De vlammetjes dansten op het ritme van mijn ademhaling en ik perste mijn lippen stevig op mekaar zodat ik ze niet per ongeluk uit zou blazen. Daarna nam ik mijn IKEA-keukenmes in mijn rechterhand. Het zwarte, plastic heft voelde ruw aan omdat ik het al zo vaak in de vaatwasser had gedaan. Het Zweedse plastic bleek niet bestand tegen veelvuldige blootstelling aan hoge temperaturen.
Een speciaal door een priester gezegend offermes zou beter zijn. Maar die dingen stonden nu eenmaal niet met 50% korting op internet. Dus was mijn koksmes omgedoopt tot offermes. De priester die ik destijds gevraagd had het lemmet te zegenen, had nog net het gekkenhuis niet gebeld.
Cassandra
“Je merkt dat ik onmiddellijk al in de actie zit, om meteen aan de lezer duidelijk te maken in welke omgeving er iets aan de hand is. Mijn hoofdpersonage, Cassandra, is op zoek naar haar ouders en haar zus die ontvoerd werden door de demonenmeester. En die zoektocht loopt niet van een leien dakje. Cassandra roept verschillende demonen aan die haar door hun kennis of kracht daarbij kunnen helpen. Ze roept zelfs de hulp in van de demonenkoning, maar die heeft ook zijn eigen agenda, zo blijkt later.”
“Maar in het eerste boek loopt het voor haar dus min of meer goed af, want er kwam dus ook een tweede boek.” Nadia las nog enkele andere fragmenten voor uit het tweede boek, waarbij ze er goed over waakte de plot niet te verklappen.
Ars Goetia
Waarom de trilogie Ars Goetia heet? “Ars Goetia gaat over de kunst van het oproepen van demonen. Het is afgeleid van het boek dat verwijst naar de lijst die Koning Solomon opstelde van 72 demonen, bijvoorbeeld Ashmedai of Aitvaras, een fabeldier dat de gedaante van een kat kan aannemen of een haan met kraaienpoten en een vlammende staart.”
“Ja, ik steek veel tijd in het vooronderzoek voor elk boek. Ik lees veel, zoek veel op – ik bestelde zelfs de Ars Goetia – maar mijn voornaamste bron blijft toch het internet. Ik vind ook elke dag inspiratie. Als ik met de auto rijdt, kan mijn oog vallen op een bepaald gebouw, en dan begint mijn fantasie te werken.”
Tijd
“De combinatie met een fulltime job maakt het schrijven soms moeilijk. Tijd is altijd lastig te vinden. Ik los dat nu op door ’s ochtends mijn wekker om zes uur te zetten, en vliegensvlug dan een uur te schrijven, voordat het alarm afgaat dat ik dringend moet voortmaken om op tijd op het werk te zijn. Een voordeel is ook dat ik mettertijd meer structuur in mijn schrijven kan brengen. Vroeger startte ik van enkele ideeën, nu maak ik eerst een verhaallijn en brainstorm ik over conflicten waarmee ik ze kan inkleuren. Ik hou me dan aan die verhaallijn om ze verder uit te schrijven.”
Nog dromen?
“Heb je nog dromen als schrijfster? Je vond een uitgever, je boeken liggen in de Carrefour, bij Standaard Boekhandel, je gaat signeren op de Boekenbeurs, … wat kan er nog volgen?” (een vraag uit het publiek:)
“Ik heb nog plannen zat. Vorige zomer schreef ik een novelle. Mijn twee proeflezers willen dat ik er een volledig boek uit puur. Ik heb ook al een outline klaar voor een boek over weerwolven. En ik zie heel graag draken, dus daar moet er ook nog ooit een verhaal uit voortvloeien. Langs de andere kant: ik schrijf maar voor een beperkt publiek, in een niche-genre, en dan nog in het Nederlands. Ik blijf dus met mijn beide voeten op de grond, maar een film of een serie op basis van mijn trilogie zou natuurlijk mooi zijn!”
De clip over de boekvoorstelling van Bezwering, eerder dit jaar in de bib van Merksplas.
Snelle en leuke verslaggeving 🙂