In het Tuincafé van De Plantentuin vind je de volgende maanden een selectie uit het werk van Lieve Courant. Die was 30 jaar lang bibliotheekmedewerker in de bib van Merksplas, maar de voorbije decennia laaide haar vroegere passie weer op: kleuren op doek.
Lieve: “Als kind was ik gefascineerd door twee dingen: boeken en kleurpotloden. Rond boeken heb ik een professioneel leven uitgebouwd, maar ik was even bezeten van tekenen en schilderen. Figuratief geschilderd heb ik nooit: nee, als kind nam ik een ruitjesschrift en kleurde de vakjes in. Mijn vader was kunst- en hoefsmid. Als ik zijn ontwerptekeningen vond, zette ik die vol kleur, al was dat eigenlijk niet de bedoeling.”
Afwijking met kleur
“Ik ontdekte een tiental jaar terug op een cursus intuïtief schilderen dat ik wat anders was dan andere mensen. Als ik iets meemaak of lees, vertaal ik die emoties in mijn hersenen altijd in kleuren. Ik dacht dat dat normaal was, dat andere mensen dat automatisch ook deden.”
“Dat ik die afwijking had, had ik al vroeger kunnen weten: toen ik 16 was, trok ik vanuit mijn geboortestad Tienen naar de Leuvense Academie voor Schone Kunsten. Daar volgde ik driemaal per week les van o.a. Jan Cobbaert. Mijn uitzonderlijk kleurgebruik viel hem ook op. Op mijn 18de trok ik naar Gent voor een kunstopleiding. Per toeval had ik daar ook les van Roger Raveel. Die heeft me nog meer attent gemaakt op mijn kleuren. Ik ontdekte bij hem dat wat hij weergeeft in zijn werk, hetgeen is dat ik voel. Raveel heeft dat bij me aangescherpt.”
Lieve: “Kort nadien kwam ik in een andere levensfase terecht. Op mijn 23ste werkte ik bij het chocoladebedrijf Neuhaus. Als ontwerpster maakte ik hun logo aan en stond ook in voor de aankleding van hun winkel in de Brusselse Koninginnengalerij, die model stond voor de andere vestigingen. Enkele jaren later verhuisden we naar de Kempen. Ontwerpen gebeurde nog sporadisch, schilderen niet meer. Och ja, ik heb ook nog een hele tijd in het vormingscentrum van Malle bloemschikcursussen gegeven: dat draaide eigenlijk ook om kleur.”
Zwart gat te lijf
“Na mijn carrière in de bib wou ik vermijden dat ik in een zwart gat zou belanden. De liefde voor kleuren en verf laaide weer op. Ik volgde terug les, en liet mijn favoriete materialen (kleurpotloden, aquarel, olieverf, gouache, …) achter me en koos resoluut om meer met acrylverf te schilderen. Ik heb graag dat het vooruit gaat, dat ik kan doorwerken. En daarvoor is acryl ideaal: het is in een wip droog. Het biedt ook een mooi gamma kleuren – al stel ik vaak zelf kleuren samen.”
“Ik ben in mijn werk een hele tijd beïnvloed door de actualiteit: de verwoesting van Aleppo, de klimaatcrisis, … Daar stap ik nu stilaan van af, mijn emoties zijn daar niet langer aan gelinkt.”
“Het figuratieve schilderen heeft me nooit aangesproken. Ik heb het wel eens geprobeerd, en het resultaat was eigenlijk niet zo slecht (lacht). Maar waarom zou ik het doen? Dan kan ik beter gaan fotograferen. Nee, de kleur primeert voor mij. Daar vertrek ik van, en gaandeweg komt er een andere kleur bij. Ik werk met veel verschillende lagen, zodat er diepte komt in mijn werk. Zo kom ik op het einde soms uit tot een totaal andere kleur.”
Lieve: “Terugkijkend op mijn leven, had ik misschien liever doorgezet in die kunstrichting. Van mijn ouders heb ik altijd mogen schilderen – anders was ik niet in Leuven of Gent beland. Maar om daar echt verder in te gaan, dat ging niet. Kunst is ook een moeilijk wereldje. Op mijn leeftijd is het ook niet meer zo vanzelfsprekend om nog deuren open te doen gaan voor mijn werk. Daarvoor ben ik Wout Oprins wel dankbaar.”
“Maar ik ben ook wel vereerd dat ik vorig jaar onder een honderdtal deelnemers met drie werken geselecteerd werd door Bozar voor hun ‘Next Generation, Please!‘-project. Door de brand ging hun expo dit jaar niet in Brussel door; die wordt nu verplaatst naar Damme.”
“Ik stel graag tentoon, vooral om te weten te komen wat mensen erover denken. Voor sommigen is mijn werk te confronterend, nietszeggend soms. Voor mij heeft elk werk net wel een achtergrond, en dat leg ik in een gesprek graag uit.”
Praktisch
Plantentuin ‘ De Kleine Boerderij’ Merksplas (Ossenweg 1, 2330 Merksplas)
nog tot 31 augustus gratis te bezoeken van woensdag tot zaterdag van 13 tot 17 u., op zondag van 10 tot 17 u.
Kijk in onze agenda voor alle details.
Koop je een werk? Dan steun je een herbebossingsproject op Madagascar
Het werk van Lieve is ook te koop. 30% van je aankoopbedrag gaat naar Pieter Vranckx, de zoon van Lieve. Die is specialist in tropische herbebossing en werkt na 18 jaar in Brazilië, nu al twee jaar in Madagascar. Hij koppelt er die herbebossing aan tewerkstelling van de plaatselijke arme en ondervoede bevolking. Meer info vind je op omniverdi.org
