Boris Kersemans over 25 jaar Zigzag

Dirk Raeymaekers 19 mei 2022

0 921 Leesduur: 3 minuten

De vloer droogt nog, na een nodige poetsbeurt. Bakken drank worden nog aangesleept, de laatste afspraken nog gemaakt. Voorzitter van Jeugdhuis Zigzag Boris Kersemans vindt nog even de tijd voor een feestinterview.

Jullie veren op na een lange coronaperiode?

“Inderdaad. In het begin ging alles dicht, en wij ook. Dat deerde niet direct: we hadden een tijdlang geen inkomsten, maar we hadden ook geen onkosten. Het was alleen spijtig voor onze bezoekers; er was plots niets meer te doen. Toen de maatregelen wat losser werden, konden we wat improviseren. In de zomer hadden we het voordeel dat we naar buiten konden: we hadden onze tuin wat gezellig gemaakt met meubilair en verlichting. Wel bedienden we ook aan tafel, en dat was voor onze tappers wat ongewoon. In het najaar hebben we ook nog wat activiteiten uitgeprobeerd binnen de geldende regels (een kaas- en wijnavond aan tafels, bijvoorbeeld). Iedereen van ons bestuur heeft geprobeerd om dat allemaal te laten lukken.”

“We zetten ons nu in om er zaterdag een mooi jubileumfeestje van te maken. Maar we zijn ook al bezig aan de uitwerking van onze Zomerbar. Daarvoor hebben we enkele jaren geleden een werkgroep in het leven geroepen. Activiteiten in dat kader hebben we nog niet gepland, maar praktisch hebben we al wel een hoop paletten in elkaar geknutseld. Die gaan we zaterdag ook al gebruiken.”

“Volgens het Staatsblad werd op 5 december 1996 ons jeugdhuis hier gevestigd. In februari dit jaar hadden we ons jubileumfeestje gepland, maar door de coronamaatregelen hebben we dat veilig verplaatst naar nu zaterdag.”

Jullie hadden recent ook nog bestuursverkiezingen?

“Ja, net als de leidingsploegen van de Chiro en Plus 13 verkiezen we elk werkjaar een nieuwe bestuursploeg. Zo stoppen we wat regelmaat in het engagement dat we vragen; dat biedt duidelijkheid.”

In de laatste editie van jullie tijdschrift Maggazigga riepen jullie de leden op om nieuwe jongeren aan te spreken om eens bij jullie een kijkje te komen nemen. “Onze huidige leden beginnen toch al een heel klein beetje te horen bij de ‘oudere garde’,” zo klonk het.

“Dat is zo. We merken dat onze klanten en leden ouder en ouder worden, en er komen niet per se jongere mensen bij. Als we ons bestuur zouden kunnen verjongen, zouden we ook een jonger publiek kunnen aanboren, denken we. We hebben het er op onze vergaderingen ook al over gehad om manieren te vinden om ze te bereiken. We proberen nu via de leiding van de verschillende jeugdbewegingen reclame te maken bij de oudste groepen. Dat heeft er al wel voor gezorgd dat de volleybal hier met een hele groep is geweest, en Plus 13-mensen zijn ook al eens op een zaterdag een kijkje komen nemen.”

Veerle en Jan, die het jeugdhuis ooit mee opstartten, hadden het over alcoholvrije zondagnamiddagen om 14-16-jarigen aan te trekken.

“Ik denk dat jongeren tegenwoordig op zondagmiddag andere dingen te doen hebben: chiro, sport, familie… We zouden mensen kunnen proberen aan te lokken die niet in een vereniging zitten, maar dat lijkt moeilijk. Het is alleszins anders dan in de begintijd: nu bestaat ons bestuur bijna volledig uit mensen die ook in de leiding zaten van de Chiro of Plus 13.”

Zijn jullie dan gewoon het café voor en na de jeugdbeweging?

“Nee, ik vermoed dat jongeren die ergens actief zijn, op verschillende plekken actief zijn. Dat lijkt me anders dan vroeger.”

Jan en Veerle schermden ook met de drie functies van het jeugdhuiswerk: ontmoeting, ontspanning en vorming. Zetten jullie daar ook nog op in?

“Met het jeugdhuis willen we – vooral in deze tijd – jongeren plezier te laten beleven op een leuke en goedkope manier. Als we niet zouden bestaan, vermoed ik dat veel jongeren thuis feestjes zouden bouwen. Op café zouden ze niet gaan. Aan ‘vorming’ doen we niet zo veel: ons publiek is niet zo jong, en ze hebben daar geen nood aan. Een hele tijd terug hebben we wel een workshop gehouden over de werking van de licht- en de muziekinstallatie.”

“Nee, we houden ons café op vrijdag- en zaterdagavond open, en we organiseren regelmatig een fuifje of laten een groepje komen spelen. Laatst stelden we op zondagnamiddag zelfs een groot scherm op en keken we samen naar de Ronde van Vlaanderen. En binnenkort komt de Zomerbar er nog aan.”

De voorbije jaren zag je soms jongeren met een mening: rond het klimaat, bijvoorbeeld. Of als je terugkijkt naar de foto’s bij het artikel over de opstart van het jeugdhuis: toen werd er veel vergaderd, was er actie, was er protest.

“Ik denk dat je dat moet zien in die tijdsgeest met de mensen die er toen waren. Toen was het jeugdhuis apart, naast de jeugdverenigingen. Ze hadden een ander publiek. Toen ik hier voor het eerst kwam, zaten hier mijn chiroleiders.”

“Het loopt nu goed zoals het is: we bereiken het publiek dat we willen bereiken, en we hebben genoeg vrijwilligers in onze ploeg om daarvoor activiteiten te organiseren.”