Van keizer tot kampioenen: de SpetserAwards 2025

Vrijdagavond deelden de Sportraad en de Kerngroep Cultuur de SpetserAwards uit in De MARc/kT. Schepen Monique Quirynen bedankte de jury voor de selectie die ze maakten, want ‘niet iedere inzending wordt beloond met een Award’. Wie wel voor de derde keer het podium beklom, was presentator Steven Goegebeur, want ‘iets wat goed is, gaan we niet veranderen’ (zei de schepen nog).

De gemeente deed onder meer in haar Nieuwsbrief een oproep om een persoon, ploeg of vereniging te nomineren “die het verdient om in de bloemetjes gezet te worden voor een straffe sportieve of culturele prestatie, een waardevol project of een groots vrijwillig engagement.” Dat moest gebeuren voor 31 augustus.

Steven Goegebeur pakte met een benijdenswaardige flair zijn taak naar behoren op. Hij hield het ritme er stevig in, stelde de laureaten interessante vragen en kwam steevast grappig uit de hoek. Dat maakte de show onderhoudend en warm, zonder dat er een greintje van verveling door het publiek trok.

Beachvolley op topniveau

Sterre Geets en Yasmien Kiss (resp. 12 en 13 jaar) wilden graag samen gaan beachvolleyballen. Dat was geen evidente keuze door het verschil in leeftijd en grootte. Ze schreven zich in voor tornooien en kregen daar een oudere categorie toebedeeld. Zeker voor Yasmien was de tegenstand soms een kop groter. Aanvankelijk wonnen ze slechts nu en dan een wedstrijd. Maar die ene keer zat alles mee: dat was op het Belgian Beachvolley Championship in Ranst, dat ze wonnen in de categorie -14 jarigen.

Steven vroeg Sterre wat haar probleem was: “Ja, omdat ik wat kleiner ben, is het moeilijker om te blokken of aan te vallen.” “Mag Yasmien je dan eventueel op haar schouders zetten?” Dat mocht, maar handig was het niet. “Mag je met je voeten de bal over het net terugkaatsen?” Dat mocht ook, en ook koppen mocht. “Ah, beachvolley is dan een soort zaalvoetbal,” concludeerde Steven.

Sportraad Merksplas viert 50 jaar

Die liet zich als organisator zelf wat in de bloemetjes zetten. De raad bestond dit jaar 50 jaar. En ze blijft bevolkt door een groep vrijwilligers – voornamelijk vertegenwoordigers van sportverenigingen – die het gemeentebestuur adviseert in haar sportbeleid. De sportraad vormt de brug tussen sportclubs en individuele sporters én de gemeente. 

Koen Vannuffelen somde de mooiste realisaties op van de Sportraad: de sessies van Start to Run, de organisatie van de Special Olympics en deze viering van sport- en cultuurlaureaten.

Sterk seizoen voor jeugdploeg Berketrekkers

Al in het voorjaar presteerden de Berketrekkers ijzersterk door op het door hun georganiseerde European U23 Cup zilver te halen met een op één na U19 ploeg. Enkele weken later behaalden ze op het toernooi van Mosnang (Zwitserland) een vierde plaats in de U21 klasse. Voor het BK in juli verlengden ze hun titels in de U19 en de U23 klasse. Daarnaast haalde de jeugdploeg ook een zilveren medaille in de mixed klasse. 

Begin september traden de Berketrekkers aan op het wereldkampioenschap in Nottingham, en kwamen terug met een zilveren en bronzen medaille en nog enkele individuele medailles extra. 

Dames F volleybalploeg speelt kampioen

Twee jaar terug promoveerde de Dames F-ploeg naar een hogere reeks. Ze leverden daar mooie prestaties. Door verschuivingen binnen de club, moesten ze echter het jaar nadien toch opnieuw een reeks lager gaan spelen. Maar ze gaven er alles voor om het jaar nadien weer hogerop te kunnen spelen en dat is hen gelukt. Ze speelden kampioen zonder enige verlieswedstrijd. Dit seizoen zijn ze daardoor terug kunnen starten in de reeks waar ze thuis horen. 

Twee kampioensteams bij K. Merksplas SK

Steven nodigde Mattis van de U17 en Lars van U21 uit om een potje te jongleren met de bal: een één minuut durende battle om de bal in de lucht te houden. Lars haalde 48 tikjes met de voet, Mattis 47 en Steven 320 hartslag.

De U17 speelde een bijzonder sterk seizoen en haalde zo de kampioenstitel. Het team viel het hele seizoen op “door hun constante prestaties, sterke mentaliteit en verzorgd voetbal”.

De U21 werden kampioen in hun reeks. Wat de sterkte van hun ploeg was, vroeg Steven. “Teamchemie,” antwoordde Lars. “We speelden heel goed samen, met goede aanvallers en een goede verdediging.”

Patrick Rawoe wordt eerste keizer van Sint-Sebastiaansgilde

Op 30 augustus schoot Patrick voor de derde keer op rij de gaai af in een beurt op de staande wip. Zo werd hij weer koning van de Merksplasse Sint-Sebastiaansgilde. Met die derde koningstitel kroont hij zich tot de allereerste keizer van het bestaan van deze vereniging in bijna 500 jaar. 

“Kan je die titel ooit nog kwijtspelen?”, wou Steven weten. “Ja, als ik het reglement niet langer zou volgen, door bijvoorbeeld niet langer meer mee te schieten, of als ik niet langer mee evenementen organiseer.” Patrick vindt het alleszins een eer om keizer te blijven en om dat te mogen blijven doen. “Ik zou nog wel Opperkeizer willen worden.”

Femma: 75 jaar vriendschap en vrouwenkracht

Femma Merksplas bestond dit jaar 75 jaar. Het ledenaantal is in de loop der jaren wel verminderd en er is minder contact met de leden van vroeger. Toch blijft Femma met een mooie groep vrouwen nog zorgen voor flink wat activiteiten: dagreizen, ontmoetingsfeesten, knutselavonden, line dance … De groep Jong Zonder Grenzen organiseert Afrikaanse dans, BBB, gezelschapsspelen, tweedaagse en zoveel meer. “Samen willen wij in veel vriendschap er nog mooie Femma-jaren van maken. Onze beweging wil een houvast blijven voor alle vrouwen.”, zei Mai Pacquée.

Steven wou van haar nog weten wat ‘wijkmeesteressen’ waren. “Droegen die leren pakjes en hadden ze zo’n bal in hun mond?”

Chiroleiding zet dorp in beweging met Urban Run

De Aspi’s nomineerden de leiding voor de organisatie van de Urban Run. Dat was een ongelooflijke prestatie: ze wisten sport, sfeer en verbondenheid perfect te combineren. “Alles was tot in de puntjes georganiseerd, en je voelde dat er enorm veel inzet en enthousiasme achter zat. Ze brachten het hele dorp in beweging en verdienen het om daarvoor beloond te worden.” 

Rust Roest neemt afscheid van Jovanna Verheyen

De roodharige tumbling-trainster Jovanna van turnkring Rust Roest vond haar passie voor de sport al toen ze een jaar of drie was. Op haar zestiende werd ze onder de vleugels van haar mama hulpleiding bij de Juniors. Uiteindelijk is ze bijna van alle groepen leiding geweest. Zo gaf ze jaren zelfs training aan 3 à 4 groepen. Tumbling was haar grote passie, en daarom besloot ze om nog in Mortsel training te gaan geven. Zo werd ze trainer op veel grote internationale wedstrijden. Later koos ze voor haar gezin en hield ze het training geven aan de top voor bekeken. Ze bleef wel actief als trainster bij Rust Roest, waar ze met veel passie haar tumblinggroep bleef aansturen. Maar nu kiest ze resoluut voor de topgymnastiek bij de wedstrijdgroepen van Bilzen en verlaat ze na 35 jaar Rust Roest. 

Of je zelf topgymnast moest zijn om tumbling aan te leren, wou Steven weten. “Nee, ik kon handstand en de radslag, maar ik heb me constant bijgeschoold als trainer. Veel in het buitenland: Ierland, Denemarken, het Verenigd Koninkrijk … Mijn ambitie ligt nu bij Bilzen. Die zitten op hetzelfde hoge niveau als Mortsel.”

(lees verder onder de foto’s van Kristof)

foto’s: Kristof Van Accom

Geslaagde editie

Iets voor tien rondde Steven Goegebeur de voorstelling van de laureaten af. Het tevreden publiek (waaronder natuurlijk veel supporters of ploegmakkers) kaartte nog wat na bij een drankje. Het werd een mooie editie, waarbij het enige schoonheidsfoutje toch het geringe aandeel laureaten uit de cultuursector bleek. Dat lag waarschijnlijk aan het geringe aantal nominaties uit die hoek. Vraag is of de selectiecommissie daar een oplossing voor kan bedenken.

Met dank aan Kristof Van Accom en de Merksplasse Vrijetijdsdiensten