Landlopersbegraafplaats: de natuur als laatste rustplaats
Merksplas Kolonie. De landlopersbegraafplaats op het domein van Merksplas Kolonie wordt een natuurbegraafplaats voor alle inwoners. De voorwaarden om van deze begraafplaats gebruik te maken komen maandag 25 april op de gemeenteraad.
Nadat gemeente Merksplas eigenaar werd van de landlopersbegraafplaats op de Kolonie, vroeg Groen in december ‘21 op de gemeenteraad om te onderzoeken of daar een natuurbegraafplaats aangelegd kon worden. De voltallige gemeenteraad ging er mee akkoord.
Het gemeentebestuur ging in overleg met het Agentschap Onroerend Erfgoed en het Agentschap voor Natuur en Bos en kreeg groen licht om gebruik te maken van de landlopersbegraafplaats om er, onder strikte voorwaarden, een natuurbegraafplaats in te richten.
“In Nederland en Engeland zijn deze begraafplaatsen al ingeburgerd en in Vlaanderen is de aanleg ervan intussen in de wetgeving voorzien. Intussen groeit de interesse ook hier”, zegt Jan De Bie (gemeenteraadslid Groen).
Op de natuurbegraafplaats kunnen enkel biologisch afbreekbare urnen begraven worden. Ook asverstrooiing is toegestaan. Voor overledenen die in Merksplas hebben gewoond, zal het gratis zijn om hier een laatste rustplek te vinden. Mensen van buiten de gemeente betalen een vergoeding. Het reglement laat niet toe dat er uiterlijke tekenen, monumenten, bloemen of planten op de begraafplaats worden aangebracht. Bij de ingang van de begraafplaats komt er wel een herdenkingszuil waarop mensen die dit wensen een naamplaatje kunnen aanbrengen.
Meer mogelijk?
“Deze plek straalt één en al rust uit. De nieuwe invulling van het landloperskerkhof als natuurbegraafplaats tast het historische karakter ervan niet aan, maar versterkt het zelfs.”, legt Jef Schoofs (gemeenteraadslid Groen) uit.
“Met Groen Merksplas zijn we vanzelfsprekend blij dat ons voorstel zo snel gerealiseerd wordt. Wat ons betreft mag er in de toekomst wel meer aandacht gaan naar een verdere inrichting van de begraafplaats. Uiteraard met respect voor erfgoed en natuur. Zo denken we aan de oprichting van een plek op de begraafplaats waar nabestaanden sereen afscheid kunnen nemen en er afscheidswoorden kunnen worden uitgesproken.”
Jan De Bie vult aan: “In het buitenland zagen we voorbeelden van gedenktekens met natuurvriendelijke materialen. Zo een aanduiding van wie er op welke plek zijn rustplaats heeft, zou ook hier moeten kunnen. Het geeft nabestaanden toch een herkenbare troostplaats”.